Ι Καρνέζης χειρουργός σπονδυλικής στήλης I Karnezis photo
Στο Back Care ο στόχος μας είναι:

  • να τίθεται το πρόβλημα της σκολίωσης και κύφωσης στη σωστή βάση σε κάθε ασθενή,
  • να αποφεύγεται η άσκοπη ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς και, σε περιπτώσεις παιδιών, και της υπόλοιπης οικογένειας,
  • να αποφεύγονται άσκοπες και αναποτελεσματικές “θεραπείες”,
  • να ολοκληρώνεται με επιτυχία, ασφάλεια και στην κατάλληλη χρονική στιγμή η χειρουργική διόρθωση της σκολίωσης / κύφωσης στις (σχετικά λίγες) περιπτώσεις που αυτό απαιτείται.

Γιάννης Καρνέζης 
Ορθοπαιδικός χειρουργός σπονδυλικής στήλης και παραμορφώσεων σπονδυλικής στήλης 

Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης FRCS(Orth), Ορθοπαιδικός Χειρουργός,
Διευθυντής Back Care

Τι είναι Σκολίωση
Σκολίωση είναι μία παραμόρφωση του σχήματος της σπονδυλικής στήλης αλλά και του θώρακα που μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες. Είναι αρκετά συχνή, πιό συχνή απ’ ότι γενικά πιστεύεται και η συχνότητα της ποικίλει στις διάφορες χώρες: γενικά από 1 έως 5% των παιδιών σχολικής ηλικίας πιστεύεται ότι πάσχουν από κάποιο βαθμό σκολίωσης αν και μία παλαιότερη μελέτη σε παιδιά των τελευταίων τάξεων του δημοτικού στην περιοχή της Αθήνας στα τέλη της δεκαετίας του ’70 έδειξε ότι ακόμα και ένα στα δέκα παιδιά μπορεί να πάσχει από σκολίωση.

Σκολίωση

Τι πρέπει να γνωρίζετε 

Η σκολίωση ή οποιαδήποτε παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα αν δεν οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα μετέπειτα – δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά έχει σοβαρές συνέπειες. Αν και κάποιες ελαφρές περιπτώσεις σκολίωσης μπορεί να μην συνοδεύονται από σημαντικά προβλήματα, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις η παραμόρφωση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται και μετά την εφηβική ηλικία με συνέπειες γιά τον νέο ενήλικα.

Μορφές σκολίωσης και αντιμετώπιση
Συχνά η ύπαρξη παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης σε μικρά παιδιά (πρίν την εφηβεία) αναγνωρίζεται από τον γονέα ή τον παιδίατρο. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να παραπέμπεται αμέσως το παιδί στον ειδικό (Ορθοπαιδικό με εξειδίκευση στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης) και να αποφεύγεται χάσιμο πολύτιμου χρόνου. Επίσης, γνωρίζουμε οτι στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να συνυπάρχουν σοβαρές παθήσεις όπως της καρδιάς, των ισχίων και της διανοητικής ανάπτυξης του παιδιού. Η πιθανότητα αυτή πρέπει να διερευνηθεί αμέσως και σε βάθος με τη συνεργασία Ορθοπαιδικού και Παιδιάτρου ώστε να ελεγχθούν και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα όλα τα προβλήματα που πιθανόν να συνυπάρχουν με τη σκολίωση. Η θεραπεία συνίσταται σε σταδιακή εφαρμογή ειδικών κηδεμόνων του κορμού. Η τεχνική της σωστής εφαρμογής κηδεμόνων γιά την αποτελεσματική θεραπεία της σκολίωσης των μικρών παιδιών είναι έργο του ειδικού ορθοπαιδικού γιατρού και πρέπει να γίνεται σε ειδικά κέντρα όπου υπάρχει σχετική εμπειρία. Έχει σημασία να παρακολουθείται το παιδί από ειδικό μέχρι την ενηλικίωση του γιά να αποφύγουμε επιπλοκές όπως υποτροπή της σκολίωσης.
Η μορφή της σκολίωσης που παρουσιάζεται στους εφήβους (λίγο πριν την έναρξη της εφηβείας ή και λίγο αργότερα), πιό συχνά στα κορίτσια, είναι η συχνότερη μορφή σκολίωσης. Δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις (που πρέπει να διαγνωστούν από τον ειδικό στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης γιατρό) η παραμόρφωση του σώματος θα επιδεινωθεί προοδευτικά κατά τη διάρκεια ή και μετά την εφηβεία. Στις περιπτώσεις αυτές η θεραπεία μπορεί να απαιτήσει χειρουργική διόρθωση του προβλήματος της σκολίωσης για να αποτραπούν σοβαρά προβλήματα μετέπειτα.

Ο ειδικός γιατρός θα πρέπει να έχει στη διάθεση του αρκετό χρόνο και το κατάλληλο περιβάλλον γιά την πλήρη και σωστή εκτίμηση του παιδιού, όχι μόνον εξετάζοντας το σχήμα του κορμού αλλά ρωτώντας λεπτομέρειες γιά το ιστορικό του παιδιού και της οικογένειας και εξετάζοντας τη γενική υγεία του παιδιού καθώς και το στάδιο της ανάπτυξης του. Εάν κριθεί ότι υπάρχει το πρόβλημα της σκολίωσης τότε μία σειρά από εξειδικευμένες ακτινογραφίες (με απαραίτητη προστασία από την ακτινοβολία των ευαίσθητων περιοχών) θα επιτρέψουν την ακριβή εκτίμηση των παραμέτρων της παραμόρφωσης και θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την απόφαση γιά θεραπεία. Αυτή έγκειται είτε σε συστηματική παρακολούθηση, είτε σε χειρουργική διόρθωση του προβλήματος από τον έμπειρο ειδικό.

“Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται όταν εκτός από την σκολίωση το παιδί παραπονείται και γιά πόνο στην ράχη ή χαμηλά στην μέση, περίπτωση κατά την οποία η άμεση εξέταση από ειδικό είναι επιβεβλημένη”.

Εφηβική Σκολίωση 

Ιδιοπαθής; Οταν δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία που δημιούργησε την σκολίωση σε ένα υγιές άτομο, τότε η σκολίωση λέγεται ιδιοπαθής. Αυτός ο τύπος σκολίωσης είναι το αποτέλεσμα της μη φυσιολογικής στροφής των σπονδύλων. Η σκολίωση μπορεί να αφορά το άνω μέρος της σπονδυλικής στήλης (θωρακική σκολίωση) το μέσο (θωρακο οσφυική σκολίωση) ή το κατώτερο τμήμα (οσφυική σκολίωση). Ο αυχένας πολύ σπάνια εμφανίζει σκολίωση και ποτέ ιδιοπαθή.

Είναι ο πιο συχνός τύπος σκολίωσης.
Εμφανίζεται: Μεταξύ της έναρξης της εφηβείας και της ηλικίας των 18 ετών σε υγιή κορίτσια ή αγόρια. Δεν γνωρίζουμε γιατί, αλλά στα κορίτσια εμφανίζονται πολύ συχνότερα μεγαλύτερες και επιδεινούμενες σκολιωτικές καμπύλες από ότι στα αγόρια. Στα αγόρια είναι πιο πιθανό η καμπύλες να επιδεινωθούν κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της εφηβείας για όσο διάστημα διαρκεί η σκελετική ανάπτυξη.

before standing resized (1)

 

Αιτίες της ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης: Φαίνεται να υπάρχει κάποια κληρονομικότητα αλλά όχι απαραίτητα. Πάντως η πιθανότητα εμφάνισης της σκολίωσης είναι μεγαλύτερη σε οικογένειες με ιστορικό σκολίωσης. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε οικογένεις που δεν έχουν κανένα ιστορικό. Οι σύγχρονες έρευνες προσπαθούν να βρουν συσχετισμό της σκολίωσης με συγκεκριμένο γονίδιο.

Σημεία και συμπτώματα ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης
Η ιδιοπαθής εφηβική σκολίωση είναι μια ανώδυνη (χωρίς πόνο) παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Η σκολιωτική καμπύλη της σπονδυλικής στήλης ΔΕΝ προκαλεί πόνο. Αν υπάρχει πόνος πρέπει οπωσδήποτε να διερευνηθεί περαιτέρω και δεν πρέπει να αποδίδεται στην σκολίωση. Το πιο συχνό σωματικό σημείο της σκολίωσης στους εφήβους είναι η προβολή των πλευρών προς την μια πλευρά κάτι που φαίνεται περισσότερο όταν ο έφηβος είναι σκυμμένος προς τα εμπρός. Οι πλευρές δηλαδή στην μια πλευρά της πλάτης φαίνονται να βρίσκονται πιο ψηλά σε σύγκριση με τις πλευρές της άλλης μεριάς.
Αλλα σημεία μπορεί να είναι η προβολή της μιας πλευράς της ωμοπλάτης πιο ψηλά από την άλλη. Με προσεκτική παρατήρηση του εφήβου σε όρθια θέση μπορεί να φαίνεται ο ένας ώμος πιο ψηλά από τον άλλο. Ακόμα το ένα ισχίο μπορεί να φαίνεται πιο ψηλά από το άλλο δίνοντας την εντύπωση ότι το ένα πόδι είναι πιο μακρύ από το άλλο. Επίσης μπορεί τα ρούχα να φαίνεται ότι δεν «πέφτουν» σωστά στο σώμα.

Για τους εφήβους που έχουν σκολίωση η περίοδος που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο σημαντικής επιδείνωσης είναι η περίοδος της γρήγορης ανάπτυξής τους.
Σε αυτή την περίοδο η καμπύλη της σκολίωσης μπορεί να επιδεινώνεται κατά 1 έως 2 μοίρες κάθε μήνα. Για τα κορίτσια αυτό μπορεί να είναι γύρω στις ηλικίες των 11 έως 14 ετών και συνήθως συνεχίζεται για 18 περίπου μήνες μετά την αρχή της εμμήνου ρήσεως. Για τα αγόρια είναι μεταξύ των 13 έως 17 ετών.
Δεν είναι σπάνιες οι φορές που οι γονείς αναρρωτιούνται πώς η καμπύλη επιδεινώθηκε τόσο γρήγορα και αρκετοί αισθάνονται τύψεις γιατί δεν το πρόσεξαν νωρίτερα.
Η φύση της ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης είναι τέτοια που έχει πιθανότητες γρήγορης επιδείνωσης και οι γονείς δεν θα πρέπει να αισθάνονται τύψεις.
Η πιθανότητα επιδείνωσης εξαρτάται από το μέγεθος της καμπύλης σε σχέση με την υπολοιπόμενη ανάπτυξη του εφήβου. Για τους νεαρούς εφήβους που μεγαλώνουν ακόμα και έχουν σκολίωση μεγαλύτερη των 20 μοιρών υπάρχει 68% πιθανότητα η καμπύλη να επιδεινωθεί στα επόμενα χρόνια.
Αν η ανάπτυξη του εφήβου έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και η σκολίωση είναι περίπου 20 μοίρες υπάρχει μικρότερη πιθανότητα η καμπύλη να μεγαλώσει. Οι περισσότερες μικρές και μεσαίες σκολιώσεις σταματούν να επιδεινώνονται μόλις ολοκληρωθεί η σωματική ανάπτυξη.
Στην περίπτωση αυτή η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης θα παραμείνει σε όλη τη διάρκεια της ζωής ίδια με την εφηβική ηλικία.
Αν η σκολίωση είναι περισσότερο από 40-50 μοίρες κατά την εφηβεία είναι πιθανό να συνεχίσει να επιδεινώνεται κατά την ενήλικη ζωή αν και με πολύ αργότερους ρυθμούς.
Αντιμετώπιση εφηβικής σκολίωσης
Μικρού βαθμού και μετρίου βαθμού σκολίωση: 10 – 40 μοίρες.
Αυτές οι περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με απλή παρακολούθηση του εφήβου από ειδικό ορθοπαδικό. Για τους εφήβους που βρίσκονται ακόμα στη φάση της ανάπτυξης απαιτούνται ακτινογραφίες κάθε 4 μήνες έως ότου ολοκληρωθεί η ανάπτυξη.

Σκολίωση σοβαρού βαθμού: 45 μοίρες ή μεγαλύτερη. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα απαιτηθεί χειρουργική διόρθωση. Χωρίς χειρουργική επέμβαση, μια σοβαρού βαθμού σκολίωση στην εφηβική ηλικία συνήθως θα συνεχίσει να επιδεινώνεται στην ενήλικη ζωή.

“Θεραπείες” που έχει αποδειχτεί ότι ΔΕΝ επηρεάζουν την φυσική εξέλιξη της σκολίωσης:

  • Κηδεμόνες οποιοδήποτε τύπου
  • Φυσιοθεραπεία
  • Πρόγραμμα ασκήσεων
  • Χειροπρακτική
  • Φάρμακα
  • Μυική ηλεκτροδιέγερση
  • Σακκίδια πλάτης

Η χρήση κηδεμόνων δεν θεραπεύει την σκολίωση. Οποιαδήποτε βελτίωση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της χρήσης του κηδεμόνα είναι προσωρινή. Mετά το τέλος της εφαρμογής του κηδεμόνα η σκολίωση ή θα έχει επιδεινωθεί ή θα επανέλθει στην προ κηδεμόνα μορφή της. Είναι αυτονότητο ότι οι ακτινογραφίες που λαμβάνονται με τον κηδεμόνα δεν δείχνουν τον πραγματικό βαθμό της σκολίωσης την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Χειρουργική αντιμετώπιση εφηβικής σκολίωσης

Η απόφαση για χειρουργική διόρθωση της σκολίωσης πρέπει πάντα να παίρνεται από τον έφηβο και τους γονείς του με τη συνεργασία του ειδικού ορθοπαιδικού χειρουργού.

Ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση (πότε χρειάζεται;)
Όταν η σκολίωση είναι μεγαλύτερη των 40-45 μοιρών σε έφηβο που δεν έχει ολοκληρώσει την ανάπτυξη ή μεγαλύτερη των 50 μοιρών αν έχει ολοκληρωθεί η ανάπυξη.

Όταν η σκολίωση είναι μεγάλου βαθμού και προκαλεί απώλεια της ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης.

Όταν η σκολίωση συνδέεται με νευρολογικά συμπτώματα (όχι ιδιοπαθής).

Χειρουργική μέθοδος: Η οπίσθια προσπέλαση είναι η πιο συχνή χειρουργική μέθοδος. Ειδικά υλικά (οστικές βίδες τοποθετούνται στους σπονδύλους και συνδέονται μεταξύ τους με ειδικές ράβδους. Οι ράβδοι, με ειδικούς χειρισμούς από τον χειρουργό διορθώνουν την παραμόρφωση. Τέλος τοποθετείται οστικό μόσχευμα ώστε να “δέσει” η σπονδυλική στήλη στη νέα διορθωμένη της θέση.
Σε εξαιρετικά βαρειές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνδιασμός πρόσθιας και οπίσθιας προσπέλασης. Και οι δύο προσπελάσεις πραγματοποιούνται την ίδια μέρα σαν μέρος της ίδιας επέμβασης. Συνήθως το πρόσθιο τμήμα της επέμβασης προηγείται και ακολουθεί το οπίσθιο.

Αποτελέσματα της Χειρουργικής Διόρθωσης της Σκολίωσης
Ο στόχος της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι

  • Η αποφυγή της επιδείνωσης
  • Η διόρθωση της αισθητικής παραμόρφωσης που έχει προκαλέσει η σκολίωση

Τα ποσοστά επιτυχίας μας στο Back Care είναι πολύ υψηλά. Οι έφηβοι και οι γονείς τους ήταν όλοι ευτυχείς με το αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.

Αποκατάσταση
Το χειρουργείο σκολίωσης είναι μια από τις σοβαρότερες χειρουργικές επεμβάσεις. Απαιτείται νοσηλεία περίπου 6 ημερών. Οι έφηβοι θα περπατήσουν αμέσως και μπορούν να επιστρέψουν στο σχολείο σε 3 εβδομάδες (συνιστάται να μην σηκώνουν βάρος μεγαλύτερο των 2-3 κιλών). Για τους πρώτους 6 μήνες δεν συνιστούμε φυσική άσκηση. Στο τέλος των 6 μηνών μπορούν να ξεκινήσουν ελαφρύ τρέξιμο και κολύμπι. Μετά από 9-12 μήνες οι έφηβοι μπορούν να αθλούνται κανονικά.

Αν δεν χειρουργηθώ;
Θωρακικές σκολιώσεις που παραμελούνται μπορεί να προκαλέσουν γενικότερα προβλήματα υγείας. Μια μεγάλη καμπύλη της σπονδυλικής στήλης καταλαμβάνει περισσότερο χώρο στο θώρακα με αποτέλεσμα πιθανά αναπνευστικά προβλήματα ακόμα και κατά τη διάρκεια ελαφρών δραστηριοτήτων. Μπορεί ακόμα να προκληθούν καρδιακά προβλήματα.
Μεγάλες καμπύλες στην οσφυική περιοχή μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρη οστεοαρθρίτιδα, πόνους στη μέση, ανισορροπία της σπονδυλικής στήλης, και πίεση νεύρων της περιοχής της σπονδυλικής στήλης. Ο κυρίως κορμός του σώματος “κονταίνει” καθώς αυξάνεται η καμπύλη και οι πλευρές τείνουν να ακουμπήσουν στο οστό της λεκάνης.

Αισθητικά προβλήματα
Εκτός των λειτουργικών προβλημάτων υπάρχουν και εμφανή αισθητικά προβλήματα. Αν και κανείς δεν πρέπει να συνιστά την χειρουργική αντιμετώπιση για αισθητικούς λόγους μόνο, η σημαντική βελτίωση του περιγράμματος του κορμού που ακολουθεί την χειρουργική επέμβαση είναι πολύ ικανοποιητική για τους ασθενείς.

Σκολίωση ενηλίκων
Η ιδιοπαθής σκολίωση σε ένα υγιές κατά τα άλλα άτομο μετά την ηλικία των 18 έως 21 ετών (οπότε έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης) ονομάζεται ιδιοπαθής σκολίωση ενηλίκων.

Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε σήμερα μια ιδιοπαθής εφηβική σκολίωση μεγαλύτερη των 50 μοιρών έχει μεγάλη πιθανότητα να συνεχίσει να επιδεινώνεται αργά αλλά σταθερά κατά την ενήλικη ζωή. Ειδικά η σκολίωση της οσφυικής περιοχής (χαμηλά στην μέση) έχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιδείνωσης αν υπερβαίνει τις 40 μοίρες. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις εμφάνισης σκολίωσης σε ενήλικες που δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα στην εφηβεία τους.

Σε κάποιες περιπτώσεις με την πάροδο της ηλικίας η σπονδυλική στήλη αναπτύσει πρόωρη φθορά όπως εκφυλίσεις δίσκων και αρθρώσεων. Στην περίπτωση αυτή μιλούμε για εκφυλιστική σκολίωση. Αυτές οι αλλοιώσεις πάνω σε μια προυπάρχουσα σκολιωτική καμπύλη μπορεί να οδηγήσουν σε πόνο στη μέση, στα πόδια, διαταραχή της ισορροπίας του σώματος και προοδευτική επιδείνωση της παραμόρφωσης του σώματος.
adult_scoliosis
Σημεία και συμπτώματα σκολίωσης ενηλίκων
Το πιο συχνό σημείο στη σκολίωση ενηλίκων είναι όταν βλέπουμε τα πλευρά να προέχουν από τη μια πλευρά της πλάτης στο ύψος του θώρακα. Αυτή η ασυμμετρία είναι πιο καθαρά αισθητή στο σκύψιμο προς τα εμπρός.

Κάποιες φορές φαίνεται μια ασυμμετρία χαμηλά στην μέση (οσφυική περιοχή) με την μια πλευρά να προβάλει πιο πολύ από την άλλη. Τα ρούχα αρχίζουν να “πέφτουν” διαφορετικά επάνω στο σώμα.

Αν η σκολίωση είναι σοβαρή μπορεί να δημιουργηθεί διαταραχή της ισορροπίας του σώματος με συνέπεια ο ενήλικας να δίνει την εντύπωση ότι γέρνει προς το πλάι όταν στέκεται όρθιος. Επίσης πολλοί παρατηρούν σταδιακά κάποια μείωση του ύψους τους.

Οι περισσότεροι νέοι ενήλικες με σκολίωση ΔΕΝ έχουν πόνο στην πλάτη ή στην μέση. Η σκολίωση δεν προκαλεί πόνο για πάρα πολλά χρόνια, ουσιαστικά μέχρι να αρχίσουν οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης στην μέση ηλικία. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί και πόνος στη μέση που εμφανίζεται κυρίως με τις φυσικές δραστηριότητες και περνά κατά την ανάπαυση.
Συντηριτική αντιμετώπιση
Η χειροπρακτική ή η φυσικοθεραπεία ΔΕΝ αποτελεί θεραπεία για οποιουδήποτε τύπου σκολίωση. Οι ασκήσεις και οι παθητικοί χειρισμοί της σπονδυλικής στήλης (αν και μπορεί να δώσουν παροδική ανακούφιση από κάποια συμπτώματα μυικών σπασμών) σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να βελτιώσουν το βαθμό της ιδιοπαθούς σκολίωσης ή τον ρυθμό της πιθανής επιδείνωσης.

Ασθενείς με σκολίωση δεν θα πρέπει να βασίζονται σε χειροπρακτικές “διορθώσεις” για θεραπεία της σκολίωσης: η χειροπρακτική ή η φυσιοθεραπεία στην περίπτωση αυτή είναι ισοδύναμη με το να μην γίνεται καμμία απολύτως θεραπεία.
Χειρουργική αντιμετώπιση σκολίωση
Λίγοι ενήλικες με σκολίωση θα χρειαστεί να καταφύγουν τελικά στο χειρουργείο. Οταν αυτό είναι απαραίτητο, οι στόχοι είναι να σταματήσουμε την επιδείνωση της σκολίωσης, να σταθεροποιήσουμε την σπονδυλική στήλη, να αποκαταστήσουμε την ισορροπία του σώματος, να ανακουφίσουμε τους πόνους στη μέση και στα πόδια, και να αυξήσουμε τη λειτουργικότητα.
Οι ασθενείς που θα χρειαστούν χειρουργείο είναι εκείνοι :

  • των οποίων η σκολίωση επιδεινώνεται σημαντικά και θα συνεχίσει να επιδεινώνεται
  • με πόνο στη σπονδυλική στήλη παρά τη συντηρητική θεραπεία
  • με πίεση νεύρων που προκαλεί πόνο, μούδιασμα ή αδυναμία
  • με απώλεια της ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης που προκαλεί δυσκολία στη βάδιση και τις καθημερινές φυσικές δραστηριότητες

Είναι καλύτερο η επέμβαση, όταν αυτή απαιτείται να γίνεται νωρίς όταν η γενική υγεία είναι ακόμα καλή και πριν η οστεοπόρωση αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα.
Τι πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας στην απόφαση για το χρόνο της χειρουργικής αντιμετώπισης της σκολίωσης

Με την πάροδο της ηλικίας η σπονδυλική στήλη γίνεται όλο και λιγότερο εύκαμπτη. Η μεγαλύτερη ευκαμψία παρατηρείται κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας ενώ αρχίζει να υποχωρεί μετά την ηλικία των 40 ετών. Σε μερικές περιπτώσεις η δυσκαμψία των σπονδυλικών αρθρώσεων μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή καθώς σχηματίζονται οστεόφυτα τα οποία εμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση. Σε κάποιες περιπτώσεις η δημιουργία οστεοφύτων θα είναι τόσο σοβαρή ώστε χάνεται κάθε δυνατότητα κίνησης στα αντίστοιχα επίπεδα της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η δυσκαμψία ή η απώλεια δυνατότητας κίνησης μπορεί να κάνει την χειρουργική διόρθωση εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη.
Αν δηλαδή δεν προχωρήσουμε έγκαιρα στη χειρουργική διόρθωση μιας επιδεινούμενης σκολίωσης θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρά προβλήματα όπως βαρύτερη μορφή σκολίωσης, δυσκαμψία που δυσκολεύει την διόρθωση της παραμόρφωσης και πιθανόν άλλα γενικότερα προβλήματα υγείας που εμφανίζονται με την ηλικία όπως οστεοπόρωση, υπέρταση, διαβήτης, καρδιοπάθειες.

Από τη στιγμή που θα παρθεί η απόφαση για χειρουργική διόρθωση, ο εξειδικευμένος χειρουργός θα σχεδιάσει το χειρουργικό πλάνο. Η χειρουργική διόρθωση της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο δύσκολη και απαιτητική επέμβαση στην επιστήμη της ορθοπαιδικής χειρουργικής και πιθανώς μεταξύ των πλέον πολύπλοκων και απαιτητικών επεμβάσεων σε όλο το φάσμα της χειρουργικής που γίνονται στις μέρες μας. Γι αυτό αυτού του είδους η επέμβαση εκτελείται μόνο από απόλυτα εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα που περιλαμβάνει τους χειρουργούς, τους βοηθούς, τους αναισθησιολόγους, τους χειριστές των ειδικών συσκευών (όπως ακτινολογικές και συσκευές καταγραφής των δυναμικών από τη σπονδυλική στήλη).

Τις περισσότερες φορές η διόρθωση της σκολίωσης γίνεται με οπίσθια προσπέλαση. Εάν υπάρχει πίεση νεύρων λόγω οστεοφύτων ή δισκοκήλης η αιτία που προκαλεί την πίεση διορθώνεται με την κατάλληλη αποσυμπίεση των νεύρων. Στη συνέχεια τοποθετούνται τα ορθοπαιδικά υλικά στους σπονδύλους. Ακολούθως αυτά τα υλικά (βίδες) συνδέονται σε ράβδους κατά μήκος της σκολίωσης και με τους κατάλληλους χειρισμούς των ράβδων ο χειρουργός επιτυγχάνει την διόρθωση της σκολιωτικής καμπύλης. Δεν είναι δυνατή η διόρθωση της σκολίωσης χωρίς τα ειδικά υλικά.
Στην χειρουργική της σκολίωσης χρησιμοποιούνται πάντα και οστικά μοσχεύματα ώστε η σπονδυλική στήλη να “δέσει” στην διορθωμένη της θέση.

Αποτελέσματα

Στην ομάδα σπονδυλικής στήλης και σκολίωσης του Back Care έχουμε πετύχει άριστα αποτελέσματα διόρθωσης της σκολίωσης. Αυτό ισχύει ακόμα και σε “δύσκολες” περιπτώσεις βαριάς ή/και προχωρημένης ή/και παραμελημένης σκολίωσης σε ενήλικες (διαβάστε “Ενδιαφέροντα Περιστατικά Ενηλίκων”)Το όφελος για τον ασθενή στις περιπτώσεις αυτές είναι πάντα διπλό:
Η διόρθωση της παραμόρφωσης που συνεπάγεται βελτίωση των συμπτωμάτων και της λειτουργίας αλλά και η αποφυγή πολύ σοβαρότερων προβλημάτων στο μέλλον με δυσάρεστες κα ουσιαστικά χωρίς θεραπεία καταστάσεις σε άτομα μεγάλης ηλικίας.

Παιδική Σκολίωση

Μία, σπανιώτερη, μορφή σκολίωσης είναι και η σκολίωση “πρώιμης έναρξης” (λέγεται, ανάλογα με την περίπτωση και “βρεφική” ή “παιδική” σκολίωση). Η ύπαρξη αυτής της παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης σε μικρά παιδιά (πρίν την ηλικία των 5 ετών) αναγνωρίζεται συχνά από τους γονείς ή τον Παιδίατρο. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σημαντικό να παραπέμπεται άμεσα το παιδί στον ειδικό (Ορθοπαιδικό με εξειδίκευση στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης) και να αποφεύγεται χάσιμο πολύτιμου χρόνου. Κι αυτό γιατί σε αυτήν την ηλικία δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα πλήρως οι πνεύμονες του παιδιού με συνέπεια, σε περίπτωση σοβαρού βαθμού σκολίωσης, να επηρεαστεί σημαντικά η ανάπτυξη του θώρακα και των πνευμόνων κάτι που οδηγεί στην μόνιμη ανεπάρκεια του αναπνευστικού συστήματος. Ο ειδικός ορθοπαιδικός, πέρα από το ιστορικό και την λεπτομερή κλινική εξέταση, θα χρειαστεί ακτινογραφίες για να εκτιμήσει την σοβαρότητα του προβλήματος και την πιθανότητα σοβαρής εποδείνωσης με βάση ακτινολογικούς δείκτες (όπως ο δείκτης Mehta).

Η θεραπεία, σε όσες περιπτώσεις αυτό κριθεί αναγκαίο, συνίσταται σε σταδιακή εφαρμογή ειδικών διορθωτικών γύψων του κορμού. Η τεχνική της σωστής εφαρμογής των γύψων (που χρειάζονται να αλλάζουν καθώς το παιδί αναπτύσσεται) για την αποτελεσματική θεραπεία της σκολίωσης των μικρών παιδιών είναι έργο του ειδικού Ορθοπαιδικού γιατρού και πρέπει να γίνεται σε ειδικά κέντρα όπου υπάρχει σχετική εμπειρία. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από ένα έως δύο έτη περίπου και είναι επιτυχής στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Χρειάζεται όμως να παρακολουθείται το παιδί από τον ειδικό μέχρι την ενηλικίωση του για να αποφύγουμε επιπλοκές όπως υποτροπή της σκολίωσης. Στις, λίγες ευτυχώς, περιπτώσεις που η θεραπεία με διορθωτικούς γύψους κορμού δεν είναι επιτυχής μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση για να αποφευχθεί σοβαρή επιδείνωση της σκολίωσης. Στις περιπτώσεις αυτές, σε εξειδικευμένα κέντρα, θα πρέπει να εφαρμοστούν τεχνικές αντιμετώπισης της σκολίωσης που ταυτόχρονα επιτρέπουν την συνέχιση της φυσιολογικής ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης του παιδιού.

Συγγενής Σκολίωση

Συγγενής σκολίωση είναι η (ευτυχώς σπάνια) μορφή σκολίωσης που προκαλείται από κάποια ανωμαλία της ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης κατά την εμβρυική περίοδο δηλαδή πριν την γέννηση. Συνήθως ανακαλύπτεται όταν το παιδί είναι ηλικίας από λίγων εβδομάδων έως λίγων μηνών. Συμβαίνει όταν για διαφόρους λόγους (κυρίως χρωμοσωμικές ή γονιδιακές ανωμαλίες που αποτελούν μέρος κάποιου γενικότερου συνδρόμου) δύο ή περισσότεροι σπόνδυλοι παραμένουν ενωμένοι μεταξύ τους στην μία πλευρά με παρουσία “γέφυρας” οστού (σχήμα 1). Υπάρχει επίσης περίπτωση λόγω λανθασμένου σχηματισμού της σπονδυλικής στήλης ένας ή περισσότεροι σπόνδυλοι να παραμένουν ατελώς σχηματισμένοι δηλαδή σε σχήμα “σφηνοειδές” (σχήμα 2).

Στις περιπτώσεις αυτές κατά την ανάπτυξη του παιδιού τους πρώτους μήνες της ζωής μπορεί να παρατηρηθεί ανάπτυξη και ραγδαία επιδείνωση σκολίωσης. Ο τύπος αυτός της σκολίωσης παρουσιάζεται εμφανισιακά διαφορετικά από ότι η σκολίωση σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους καθώς το πρώτο πράγμα που παρατηρούν οι γονείς ή ο παιδίατρος είναι μια μικρή οστική προεξοχή (σαν ογκίδιο) σε κάποιο σημείο της πλάτης. Σε περιπτώσεις οποιασδήποτε υποψίας για ασυμμετρία στην πλάτη ή την μέση παιδιών τόσο μικρής ηλικίας είναι απολύτως απαραίτητο να εξετάζονται τα παιδιά άμεσα από ορθοπαιδικό εξειδικευμένο στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης για να διερευνηθεί η πιθανότητα ύπαρξης του προβλήματος όσο το δυνατόν πιο άμεσα.

Επίσης, γνωρίζουμε οτι στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να συνυπάρχουν σοβαρές παθήσεις όπως της καρδιάς, των ισχίων και της διανοητικής ανάπτυξης του παιδιού. Η πιθανότητα αυτή πρέπει να διερευνηθεί αμέσως και σε βάθος με τη συνεργασία Ορθοπαιδικού και Παιδιάτρου ώστε να ελεγχθούν και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα όλα τα προβλήματα που πιθανόν να συνυπάρχουν με τη σκολίωση.

Σε περίπτωση που υπάρχει συγγενής σκολίωση το αν και πως αυτή θα εξελιχθεί εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την μορφή και τον τύπο της ανωμαλίας ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης που υπάρχει. Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η ανωμαλία αυτή είναι πιο “συμμετρική” με συνέπεια η παραμόρφωση να εξελίσσεται λίγο ή και καθόλου. Σε τέτοιες περιπτώσεις το παιδί μπορεί να χρειάζεται απλά παρακολούθηση από ειδικό κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες η ανωμαλία της σπονδυλικής στήλης είναι πιο σοβαρή με συνέπεια να δημιουργείται μεγάλη ασυμμετρία στην ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στις σοβαρότερες και βαρύτερες μορφές σκολίωσης που μπορούν να συμβούν. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει η κατάσταση να αντιμετωπίζεται όσο το δυνατό συντομότερα για να αποφευχθεί η βαριά και μόνιμη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, του θώρακα αλλά και των εσωτερικών οργάνων (πνεύμονες, καρδιά, μεγάλα αγγεία). Η αντιμετώπιση απαιτεί χειρουργική διόρθωση. Πρόκειται για λεπτή επέμβαση που μπορεί να γίνει μόνο από εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα (από ορθοπαιδικό χειρουργό και νευροχειρουργό) σε μεγάλο κέντρο όπου υπάρχει η απαραίτητη ιατρο-τεχνολογική υποδομή. Εάν υπάρξει πρώιμη διάγνωση και έγκαιρη χειρουργική διόρθωση ακόμα και βαριές περιπτώσεις συγγενούς σκολίωσης μπορούν να θεραπευθούν πλήρως και το παιδί να ζήσει μια απόλυτα φυσιολογική ζωή. Δυστυχώς σε τέτοιες βαριές περιπτώσεις το πρόβλημα δεν μπορεί να διορθωθεί αλλά ούτε καν να επιβραδύνουμε την εξέλιξή του με συντηριτικά μέσα όπως κηδεμόνες ή γύψους κορμού.

“Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι η έγκαιρη διάγνωση της συγγενούς σκολίωσης είναι ζωτικής σημασίας.
Ο λόγος είναι ο εξής: Η έγκαιρη χειρουργική θεραπεία της συγγενούς σκολίωσης (όταν αυτή απαιτείται) είναι συνήθως μια περιορισμένη επέμβαση (εντοπισμένη μόνο στο επίπεδο εκείνο της σπονδυλικής στήλης που υπάρχει το πρόβλημα) και το παιδί ζει στην συνέχεια μια απόλυτα φυσιολογική ζωή.

Από την άλλη μεριά αν το πρόβλημα παραμεληθεί και η λύση του χειρουργείου τεθεί αφού η σκολίωση έχει πια προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό, η επέμβαση είναι εξαιρετικά εκτεταμένη (πιθανώς να εκτείνεται στο μεγαλύτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης). Αυτό σημαίνει ότι στη περίπτωση αυτή η επέμβαση είναι βαρεία, και η διόρθωση που θα επιτευχθεί μπορεί να μην είναι τέλεια ενώ μια εκτεταμένη σπονδυλοδεσία περιορίζει την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
Συνεπώς σε κάθε υποψία οι γονείς είναι σημαντικό να απευθύνονται άμεσα στονκατάλληλο γιατρό καθώς η διάγνωση απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση και εμπειρία”.

Νευρο-μυική σκολίωση

είναι η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης που μπορεί να παρατηρηθεί σε περιπτώσεις νευρομυικών παθήσεων. Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες παθήσεις οι περισσότερες από τις οποίες είναι σπάνιες όπως:

  • εγκεφαλική παράλυση
  • συριγγομυελία
  • νόσος Charcot-Marie-Tooth
  • παραπληγία ή τετραπληγία από βλάβη του νωτιαίου μυελού
  • νωτιαία μυική ατροφία
  • μυική δυστροφία και
  • μυοτονική δυστροφία

Η νευρομυική σκολίωση έχει πάντα υψηλό κίνδυνο να οδηγήσει σε σοβαρή παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με αρκετές συνέπειες. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν είναι πολλές φορές πολύ πιο πολύπλοκα απ΄ότι αυτά σε περιπτώσεις ιδιοπαθούς σκολίωσης. Η νευρομυική σκολίωση είναι γενικά δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με κηδεμόνες κορμού και μπορεί να επιδεινωθεί σημαντικά ακόμα και μετά την ενηλικίωση. Μπορεί επίσης να αναπτυχθούν και άλλα προβλήματα όπως κλίση της λεκάνης (πυέλου), εξάρθρημα των ισχίων, δυσκολία στην ισορροπία και την ικανότητα να καθήσουμε, οσφυαλγία και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και σημαντικά αναπνευστικά προβλήματα. Σε περιπτώσεις νευρομυικών παθήσεων είναι απαραίτητη η συστηματική παρακολούθηση από ειδικό (ορθοπαιδικό χειρουργό με εξειδίκευση στις παθήσεις αυτές αλλά και στην σκολίωση). Σε αρκετές περιπτώσεις όταν παρατηρείται συνεχής επιδείνωση της σκολίωσης θα απαιτηθεί χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση (μια ιδιαίτερα απαιτητική επέμβαση) που πρέπει να γίνεται μόνο από απόλυτα εξειδικευμένη ομάδα για να μπορέσει ο ασθενής να διατηρήσει την ικανότητά του να στέκεται ή να κάθεται χωρίς δυσκολία αλλά και να αποφευχθούν μόνιμες παραμορφώσεις στα κάτω άκρα όπως το εξάρθρημα του ισχίου.

Σκολίωση – Χειρουργική Διόρθωση

Αν και η σκολίωση αποτελεί πηγή ανησυχίας για εφήβους, γονείς και ενηλίκους τις περισσότερες φορές δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα υγείας ή σημαντική εμφανή παραμόρφωση του σώματος. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις η παραμόρφωση που προκαλείται από την σκολίωση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται τόσο κατά τη διάρκεια της εφηβείας όσο και κατά την ενήλικη ζωή. Σε κάποιες, ευτυχώς σπάνιες, περιπτώσεις εκτός από την αισθητική παραμόρφωση του σώματος η σκολίωση προκαλεί και επιδεινούμενα παθολογικά προβλήματα υγείας (αναπνευστικά και αγγειακά) λόγω περιορισμού στην λειτουργία των πνευμόνων και της καρδιάς.

Πότε χρειάζεται το χειρουργείο
Σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις πρέπει να προχωρήσουμε στην χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης για να αποφύγουμε σημαντικά προβλήματα. Η σύγχρονη εξέλιξη της χειρουργικής και της τεχνολογίας μας δίνει τη δυνατότητα να προλάβουμε ή και να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα προβλήματα της σκολίωσης όπως η επιδεινούμενη παραμόρφωση του σώματος (με σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα λόγω της διαταραχής της εικόνας του σώματος), η απώλεια μηχανικής ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης με τις επιπτώσεις που αυτή έχει (πόνος, δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες), η συνεχιζόμενη επιδείνωση της σκολίωσης με τα συνεπακόλουθα αποτελέσματα της εκφυλιστικής νόσου της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλοαρθροπάθεια) καθώς και (σε σπάνιες ευτυχώς περιπτώσεις) σοβαρά παθολογικά προβλήματα του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος.

Πατήστε τις φωτογραφίες για μεγύθυνση

Τι προσφέρει το χειρουργείο
Με τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις η χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης σοβαρού βαθμού επιτυγχάνει την διόρθωση της παραμόρφωσης του σώματος, την σταθεροποίηση και εξισορρόπηση του σώματος, την βελτίωση της λειτουργικότητας καθώς και την αποφυγή τόσο της μελλοντικής επιδείνωσης της σκολιωτικής παραμόρφωσης όσο και των εκφυλιστικών προβλημάτων που αυτή συνεπάγεται.

Πόσο ασφαλής είναι η χειρουργική διόρθωση της σκολίωσης;
Σήμερα το χειρουργείο σκολίωσης είναι μια μεγάλη αλλά, σε αντίθεση με το παρελθόν, ιδιαίτερα ασφαλής επέμβαση όταν εκτελείται από εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα. Αυτό οφείλεται σε μία σειρά από παράγοντες όπως οι ακόλουθοι:

Κατανόηση των μυστικών της σκολίωσης
Σήμερα έχει πια κατανοηθεί σε βάθος η ακριβής φύση της παραμόρφωσης που προκαλεί στην σπονδυλική στήλη η σκολίωση (πλάγια κλίση, υποκύφωση και στροφική παραμόρφωση σε κάθε επίπεδο του σκολιωτικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης). Σαν αποτέλεσμα αυτής της κατανόησης έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί σύγχρονα ορθοπαιδικά υλικά και χειρουργικά εργαλεία που επιτρέπουν την πλήρη διόρθωση της σκολίωσης και επαναφορά του φυσιολογικού σχήματος του σώματος. Η σύγχρονη χειρουργική πρακτική βρίσκεται σε σαφή αντίθεση με το παρελθόν όπου, λόγω ανεπαρκών γνώσεων για τη φύση της σκολιωτικής παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης, επικρατούσε η αντίληψη ότι η διόρθωση έπρεπε να επιτευχθεί με ισχυρή διάταση (“τέντωμα”) της σπονδυλικής στήλης κατά την επέμβαση. Το αποτέλεσμα ήταν η εφαρμογή επικίνδυνης δύναμης σε μεγάλο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, η αδυναμία πλήρους διόρθωσης της παραμόρφωσης και η απώλεια του φυσιολογικού περιγράμματος του σώματος. Η πλάτη (ράχη) του ασθενούς κατέληγε μετά το χειρουργείο απόλυτα επίπεδη (χωρίς δηλαδή την μικρή κυφωτική κλίση που έχει μια φυσιολογική ράχη), αποτέλεσμα που προκαλούσε μόνιμο πρόβλημα ισορροπίας του σώματος, με τον ασθενή να υποφέρει συχνά από πόνους στη ράχη και τη μέση (flat back syndrome).
Σήμερα, σε εξειδικευμένα κέντρα σπονδυλικής στήλης, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Με τις σύγχρονες γνώσεις για την φύση της σκολίωσης και την αντίστοιχη τεχνολογία η χειρουργική επέμβαση περιορίζεται σε μικρότερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, η διόρθωση είναι πλήρης και γίνεται χωρίς εφαρμογή μεγάλων ή επικίνδυνων δυνάμεων στην σπονδυλική στήλη, ενώ το τελικό περίγραμμα του σώματος αποκαθίσταται στα φυσιολογικά πλαίσια.

Χειρουργική Τεχνική
Η χειρουργική ομάδα του Back Care εφαρμόζει την σύγχρονη τεχνική all screw construct που σε αντίθεση με άλλες τεχνικές σταθεροποιεί την σπονδυλική στήλη με ασφάλεια στην σωστή της θέση από την πρώτη στιγμή και έτσι απαλάσσεται ο ασθενής από την ανάγκη χρήσης μετεγχειρητικού κηδεμόνα (νάρθηκα).

Χειρουργικές τεχνικές περιορισμού της απώλειας αίματος και “αυτομετάγγιση”
Κατά το παρελθόν η χειρουργική της σκολίωσης αποτελούσε μια εξαιρετικά βαρειά επέμβαση που συνοδευόταν από μεγάλη απώλεια αίματος και απαιτούσε μετάγγιση πολλών μονάδων αίματος ενώ συχνά προκαλούσε αναιμία για σημαντικό χρονικό διάστημα μετά την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο. Σήμερα, η χρήση ειδικών αναισθητικών τεχνικών, σύγχρονων αιμοστατικών ουσιών και συσκευών αυτομετάγγισηςαίματος (ειδικών συσκευών που ανακτούν το αίμα του ασθενούς κατά την επέμβαση, το φιλτράρουν και το επαναμεταγγίζουν στον ίδιο τον ασθενή) επιτρέπει την ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος κατά την επέμβαση και συχνά την αποφυγή οποιασδήποτε μετάγγισης αίματος μετεγχειρητικά.

Μέθοδος συνεχούς καταγραφής της λειτουργίας του νωτιαίου μυελού και των νεύρων κατά τη διάρκεια της επέμβασης (intra-operative spinal monitoring)
Μία ανησυχία που συχνά επικρατεί στους ασθενείς σχετικά με τις επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη είναι η πιθανότητα να προκληθεί βλάβη του νωτιαίου μυελού και των νεύρων κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Οι φόβοι αυτοί πηγάζουν κυρίως από αναφορές σε σχετικές επεμβάσεις σε παλιότερες εποχές όπου, σε συνδιασμό με την έλλειψη τεχνικών μέσων (όπως π.χ. το σύγχρονο χειρουργικό μικροσκόπιο) δεν υπήρχε η τεχνολογία που θα επέτρεπε στον χειρουργό την απόλυτη ασφάλεια σε όλους τους χειρισμούς του, ιδιαίτερα σε πολύπλοκες επεμβάσεις σε μια ιδιαίτερα παραμορφωμένη σπονδυλική στήλη. Σήμερα, η σύγχρονη υψηλή τεχνολογία επιτρέπει τον άμεσο και συνεχή ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο, δηλαδή τη συνεχή καταγραφή της λειτουργίας του νωτιαίου μυελού και των νεύρων της σπονδυλικής στήλης καθ’ όλη τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Με τον τρόπο αυτό ο χειρουργός μπορεί κατά τη διάρκεια του χειρουργείου να επιβεβαιώνει συνεχώς τη φυσιολογική λειτουργία του νωτιαίου μυελού και των νεύρων και να είναι απόλυτα βέβαιος ότι όλοι του οι χειρισμοί είναι ασφαλείς για τη νευρολογική λειτουργικότητα του ασθενούς.

Η ρομποτική απεικονιστικά καθοδηγούμενη χειρουργική (image guided surgery)
Η εφαρμογή της σύγχρονης ρομποτικής απεικονιστικά καθοδηγούμενης χειρουργικής (image guided surgery) επιτρέπει μεγαλύτερη χειρουργική ακρίβεια και ασφάλεια καθώς και συντομότερο χρόνο χειρουργείου. Χρησιμοποιείται ένας εξειδικευμένος υπολογιστής (navigator computer) για την κατασκευή ενός τρισδιάστατου μοντέλου της σπονδυλικής στήλης του ασθενούς. Η χειρουργική ομάδα είναι σε θέση να εκτελέσει το χειρουργείο εκ των προτέρων σε συνθήκες «εικονικής πραγματικότητας», έχοντας τη δυνατότητα να αλλάξει στάδια του χειρουργείου τα οποία δεν θεωρεί ικανοποιητικά μέχρι να προσχεδιάσει το «ιδανικό» χειρουργείο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο χειρουργός έχει τη δυνατότητα σε πραγματικό χρόνο (real time) να ελέγχει τη θέση ανατομικών δομών, εργαλείων και υλικών, όπως διαυχενικές βίδες που χρησιμοποιούνται στην χειρουργική της σκολίωσης και να εκτελεί με ακρίβεια και ασφάλεια το προσχεδιασμένο χειρουργείο αποφεύγοντας «ευαίσθητα» γειτονικά ανατομικά στοιχεία. Η ακρίβεια των μοντέρνων συστημάτων νευροπλοήγησης είναι της τάξεως των 0,2-0,5 του χιλιοστού.

Yλικά σπονδυλικής σταθεροποίησης
Αλματώδη εξέλιξη έχουν γνωρίσει και τα χειρουργικά υλικά που χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης κατά την χειρουργική διόρθωση της σκολίωσης. Οι μεταλλικές ράβδοι από χάλυβα που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν σε συνδιασμό με σύρματα και άγκιστρα για να συγκρατήσουν την σπονδυλική στήλη έχουν πλέον εγκαταλειφθεί. Σήμερα τα χρησιμοποιούμενα χειρουργικά υλικά κατασκευάζονται από υψηλής τεχνολογίας μέταλλα (κυρίως κράματα τιτανίου) και έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν πολυαξονική (multi-axial) διαμόρφωση ώστε να επιτυγχάνεται η διόρθωση και σταθεροποίηση ακόμη και πολύπλοκων παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης όπως η σκολίωση προχωρημένου βαθμού. Τα σύγχρονα αυτά υλικά αυτά έχουν δείξει στην πράξη άριστη συμπεριφορά τόσο από πλευράς βιολογικής ανοχής από τον ανθρώπινο οργανισμό όσο και μηχανικής αντοχής στις καθημερινές καταπονήσεις του σώματος. Σημαντική επίσης εξέλιξη αποτελούν τα συνθετικά οστικά μοσχεύματα που παράγονται με σύγχρονες τεχνικές βιοτεχνολογίας και χρησιμοποιούνται για να προάγουν την επούλωση της σπονδυλικής στήλης στο νέο της σχήμα.

Με την σύγχρονη πρόοδο σε όλους τους πιό πάνω τομείς η χειρουργική αντιμετώπιση της σκολίωσης, όπου αυτό απαιτείται, συνοδεύεται από εξαιρετικά μεγάλο βαθμό επιτυχίας και ασφάλειας. Η έρευνα για την μελλοντική ανάπτυξη νέων πρωτοποριακών μεθόδων χειρουργικής διόρθωσης της σκολίωσης συνεχίζεται σε διεθνές επίπεδο. Ειμαστε στην ιδιαίτερα ευτυχή θέση να γνωρίζουμε ότι ερευνητές του BackCare βρίσκονται σε πρωτοποριακό στάδιο και στον τομέα αυτό!

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Μαρία Μ. 33 χρονών σήμερα, είχε εφηβική σκολίωση από 14 ετών η οποία επιδεινώθηκε παρά τη χρήση κηδεμόνα. Δεν ανέφερε προβλήματα για αρκετά χρόνια μετά την εφηβεία, ωστόσο το τελευταίο έτος ανέφερε επιδείνωση της παραμόρφωσης στην περιοχή της μέσης και αυξανόμενη κούραση στην εργασία της, σταδιακά μειούμενη ικανότητα για φυσική άσκηση καθώς και κάποιου βαθμού δύσπνοια από κούραση. Οι τελευταίες ακτινογραφίες της έδειξαν θωρακοοσφυική σκολίωση 70 μοιρών. Υπεβλήθη σε χειρουργική οπίσθια διόρθωση και σταθεροποίηση της σκολίωσης. Το κλινικό αποτέλεσμα ήταν άριστο.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Κωνσταντίνα Ζ. 41 χρονών σήμερα, που είχε σκολίωση από την εφηβεία της, παρουσιάστηκε στο ιατρείο μας με επιδεινούμενο πόνο στη μέση και δυσκολία στις καθημερινές κινήσεις τα τελευταία χρόνια. Ανέφερε ότι η σκολίωσή της είχε σταδιακά επιδεινωθεί. Η κλινική εξέταση έδειξε σημαντική διαταραχή της ισορροπίας του κορμού και αριστερή θωρακο-οσφυική σκολίωση 57 μοιρών. Λόγω αργής αλλά σταθερής επιδείνωσης σε σημείο που οι καθημερινές δραστηριότητες να γίνονται όλο και δυσκολότερες αποφασίστηκε η χειρουργική διόρθωση. Επιτεύχθηκε άριστη διόρθωση με αποκατάσταση της ισορροπίας του σώματος και μόνιμη σταθεροποίηση της επιδεινούμενης σκολίωσης.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Γαρυφαλιά .Μ. 43 ετών διαγνώστηκε με σκολίωση μετά την εφηβεία της σε ηλικία 22 ετών. Πριν έλθει στο ιατρείο είχε υποβληθεί μόνο σε σταδιακή παρακολούθηση του προβλήματος η οποία έδειξε συνεχή επιδείνωση. Τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να υποφέρει από δυσκολίες στην ορθοστασία και το περπάτημα λόγω της σοβαρής παραμόρφωσης του σώματός της κυρίως στην περιοχή της μέσης. Όταν παρουσιάστηκε στο ιατρείο του Back Care είχε βαριάς μορφής σκολίωση στην οσφυική περιοχή (85 μοίρες) καθώς και στην θωρακική περιοχή (65 μοίρες). Αντιμετωπίσαμε το πρόβλημά της με χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση της σκολίωσης με σύστημα οπίσθιων διαυχενικών βιδών και ράβδων με επέκταση στην πύελο (λαγώνια) και τοποθέτηση οστικών μοσχευμάτων. Επετεύχθη άριστη αποκατάσταση του σοβαρά διαταραγμένου άξονα φόρτισης της σπονδυλικής στήλης και πλήρης επιστροφή στις φυσιολογικές καθημερινές δραστηριότητες.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Χρυσούλα Β41 ετών είχε διαγνωστεί με εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση στην ηλικία των 17 ετών. Δεν είχε υποβληθεί σε κάποια συγκεκριμένη θεραπεία. Η σκολίωση συνέχισε να επιδεινώνεται, και η ασθενής άρχισε να υποφέρει και από επεισόδια χαμηλής οσφυαλγίας. Οταν παρουσιάστηκε στο ιατρείο του Back Care η θωρακική σκολίωση είχε φτάσει στις 65 μοίρες. Αντιμετωπίσαμε το πρόβλημά της με χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση της σκολίωσής της με σύστημα οπισθίων διαυχενικών βιδών και ράβδων. Παρά το πολύ μεγάλο μέγεθος της σκολίωσης και την ύπαρξη εκφυλιστικών αλλοιώσεων, υπήρξε απόλυτα ικανοποιητική διόρθωση και αποκατάσταση του άξονα φόρτισης της σπονδυλικής στήλης.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Π.Ε. 26 ετών διαγνώστηκε ότι πάσχει από ιδιοπαθή εφηβική σκολίωση σε ηλικία 13 ετών. Παρά την θεραπεία με κηδεμόνα η σκολίωση επιδεινώθηκε σταδιακά σε διάστημα 13 ετών. Όταν ήρθε στο ιατρείο του Back Care η σκολίωσή της είχε φτάσει σε μέγεθος 53 μοίρες στην οσφυική μοίρα και 40 μοίρες στην θωρακική ενώ είχε αρχίσει να παραπονείται για πόνο στην πλάτη και την μέση και παρατήρησε και μείωση του ύψους του σώματός της. Αντιμετωπίσαμε το πρόβλημά της με χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση της διπλής της σκολίωσης με σύστημα οπισθίων διαυχενικών βιδών, ράβδων και οστικού μοσχεύματος. Στο πλάι η προεγχειρητική ακτινογραφία (αριστερά) δείχνει την διπλή θωρακο οσφυική σκολίωση, οι δύο ακτινογραφίες (δεξιά) έχουν βγει μετά την διόρθωση και σταθεροποίηση της σκολίωσης. Επετεύχθη πλήρης διόρθωση και αποκατάσταση του άξονα του σώματος και του φυσιολογικού περιγράμματος του κορμού καθώς και του ύψους (παρατηρήθηκε αύξηση του ύψους κατά 9 εκατοστά!) και του περιγράμματος του σώματός της. Δεν χρειάστηκε μετάγγιση αίματος ή νοσηλεία σε μονάδα αυξημένης φροντίδας μετεγχειρητικά.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Ιωάννα Κ. μαθήτρια ηλικίας 16 ετών είχε διαγνωτεί με θωρακική σκολίωση σε πολύ μικρή ηλικία (5 μόλις ετών) και υπεβλήθη σε πολύχρονη προσπάθεια αντιμετώπισης με κηδεμόνα σκολίωσης (συνολικά για συνολικό 10 έτη, μέχρι την ηλικία των 15 ετών). Παρά την σημαντική σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση που προκάλεσε η παρατεταμένη εφαρμογή κηδεμόνα γιά όλη ουσιαστικά την παιδική της ηλικία η προσπάθεια αυτή απέτυχε με συνέπεια σημαντικού βαθμού παραμόρφωση του σώματός της. Ο έλεγχος με ακτινογραφίες στο ιατρείο μας έδειξε την ύπαρξη δεξιάς θωρακικής σκολίωσης μεγέθους 78 μοιρών και επιπλέον ‘αντιρροπιστικής’ οσφυικής σκολίωσης 52 μοιρών. Οι γονείς της κοπέλας καθώς και η ίδια ήταν ιδιαίτερα ανήσυχοι από τον σημαντικό βαθμό παραμόρφωσης του σώματος καθώς και τις αναμενόμενες σοβαρές επιπτώσεις από την συνεχιζόμενη επιδείνωση του προβλήματος στην μετέπειτα ζωή της. Το πρόβλημα φυσικά μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο χειρουργικά. Η χειρουργική επέμβαση από την ομάδα μας ήταν εξαιρετικά επιτυχής με ταχύτατη ανάρρωση της νεαρής κοπέλας. Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες η διόρθωση της παραμόρφωσης του σώματος της ήταν άριστη ενώ η επιστροφή της μαθήτριας σε όλες τις φυσιολογικές δραστηριότητες, όπως και στην γυμναστική, ήταν πλήρης.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Άννυ Κ16 ετών παρουσιάστηκε σε ηλικία 14 ετών με σημαντικού βαθμού δεξιά θωρακική σκολίωση. Η διάγνωση της σκολίωσης είχε γίνει όταν η νεαρή κοπέλα ήταν 9 ετών και αρχικά επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί με κηδεμόνα σκολίωσης για συνολικό διάστημα 2 ετών. Η προσπάθεια αυτή δυστυχώς απέτυχε και παρατηρήθηκε σημαντική επιδείνωση της παραμόρφωσης του σώματός της, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των αρχικών σταδίων της εφηβείας της. Λόγω του σημαντικού βαθμού σκολίωσης που είχε αναπτυχθεί καθώς και του σημαντικού κινδύνου περαιτέρω επιδείνωσης αποφασίστηκε μαζί με τους γονείς η διόρθωση του προβλήματος κάτι που ήθελε ιδιαίτερα και η ίδια. Η χειρουργική επέμβαση ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και η νεαρή έφηβη ανέρρωσε ιδιαίτερα γρήγορα και επιτεύχθηκε όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες πλήρης διόρθωση της παραμόρφωσης του σώματος. Η κινητικότητα ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης (όπως φαίνεται και στην μετεγχειρητική φωτογραφία) παρέμεινε άριστη και η επιστροφή σε όλες τις δραστηριότητες συμπεριλαμβανομένων και των αθλημάτων ήταν πλήρης.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Ο Κωνσταντίνος Τ. 17 ετών είχε διαγνωστεί με ιδιοπαθή εφηβική σκολίωση πριν από 2 χρόνια. Στο διάστημα αυτό παρατηρήθηκε επιδείνωση της ασυμμετρίας του σώματος του, τόσο στην πλάτη όσο και την περιοχή της μέσης. Το γεγονός αυτό του είχε δημιουργήσει ιδιαίτερη ανησυχία σχετικά με την εμφάνιση του, ιδιαίτερα το καλοκαίρι…
Ο ακτινολογικός έλεγχος έδειξε δεξιά θωρακική σκολίωση μεγέθους περίπου 50 μοιρών με σημαντική στροφή των σπονδύλων και ανάπτυξη ασυμμετρίας των πλευρών. Λόγω του σημαντικού αισθητικού προβλήματος αλλά και της πιθανότητας περαιτέρω επιδείνωσης της παραμόρφωσης στο μέλλον υποβλήθηκε σε χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση της θωρακικής του σκολίωσης.
Με την επέμβαση αυτή επιτεύχθηκε άριστη διόρθωση τόσο της καμπυλότητας της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης όσο και του σχήματος του σώματος στην πλάτη και την μέση.
Η χειρουργική αποκατάσταση μετά την επέμβαση ήταν ιδιαίτερα ταχεία με πλήρη κινητοποίηση την επόμενη ημέρα από το χειρουργείο και γρήγορη (εντός λίγων εβδομάδων) επιστροφή στις συνηθισμένες καθημερινές του δραστηριότητες. Ο Κ.Τ. ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος τόσο από το τελικό αποτέλεσμα όσο και από την συνολική εμπειρία της επέμβασης αυτής.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Ευαγγελία Μ. 15 ετών σήμερα, πάσχει από άγνωστο νευρομυικό σύνδρομο που προκαλεί αστάθεια στην βάδιση από την ηλικία των 3 ετών καθώς και δυσκαμψία στα άνω άκρα με δυσκολία στην χρήση των χεριών. Από την ηλικία των 8 ετών παρουσιάστηκε επίσης σκολίωση η οποία, ενώ ήταν ήπια στην αρχή, έχει επιδεινωθεί σημαντικά κατά το διάστημα των τελευταίων 2 ετών.
Όταν παρουσιάστηκε στην ομάδα μας είχε σοβαρή παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και οι ακτινογραφίες της έδειξαν διπλή (θωρακική – οσφυική) σκολίωση 80 και 100 μοιρών αντίστοιχα. Η σπιρομέτρηση έδειξε επίσης σημαντικό περιορισμό της αναπνευστικής λειτουργίας (ελάττωση περίπου στο 75% του φυσιολογικού). Δεν υπήρχε άλλη λύση για την κοπέλα αυτή εκτός από την χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση για να αποφευχθούν σοβαρότατες συνέπειες για την μετέπειτα ζωή της. Επιτεύχθηκε άριστη χειρουργική διόρθωση με αποκατάσταση του σχήματος του θώρακα και διόρθωση και μόνιμη σταθεροποίηση της σοβαρής σκολίωσης της.

Η οικογένειά της γράφει: “‘Ενα θερμό ευχαριστώ τόσο για το ιατρικό προσωπικό και ειδικά το team των γιατρών που έκαναν την επέμβαση κ. Ι. Καρνέζη, κ. Νομικό και τον αναισθησιολόγο κ. Καλακώνα, όσο και για το νοσηλευτικό προσωπικό που με ευγένεια και ευχαρίστηση προσέφεραν τις υπηρεσίες τους. Συγχαρητήρια. Η λειτουργεία της ομάδας είναι άψογη σε όλα τα επίπεδα”.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Ευφροσύνη Δ. 15 χρονών σήμερα, διαγνώστηκε ότι πάσχει από σκολίωση σε ηλικία 13 ετών. Έγινε προσπάθεια ανιμετώπισης με κηδεμόνα τύπου Boston, χωρίς όμως επιτυχία. Όταν ήρθε στο ιατρείο του Back Care για πρώτη φορά είχε σοβαρή θωρακική σκολίωση 65 μοιρών και σημαντικό πρόβλημα συμμετρίας του σώματος. Λόγω του σημαντικού βαθμού της σκολίωσης και της αναμενόμενης επιδείνωσης στο μέλλον, προχωρήσαμε σε χειρουργική διόρθωση και σταθεροποίηση της σκολίωσης με άριστα αποτελέσματα, πλήρη αποκατάσταση της συμμετρίας του σώματος και σταθεροποίηση της επιδεινούμενης σκολίωσης.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Ο Βασίλης Τ. 18 χρονών σήμερα, διαγνώστηκε ότι πάσχει από σκολίωση σε ηλικία 5 ετών. Μετά από επανηλημένες προσπάθειες αντιμετώπισης του προβλήματος με κηδεμόνες κορμού το μόνο αποτέλεσμα ήταν η σοβαρή ψυχολογική του επιβάρυνση (εισήχθη σε νοσοκομείο σε ηλικία 13 ετών με διάγνωση ψυχογενούς ανορεξίας). Λόγω της συνεχούς επιδείνωσης του προβλήματος (η σκολίωση είχε φτάσει στο μέγεθος των 70 μοιρών), το 2006 υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση σκολίωσης σε νοσοκομείο του ΕΣΥ σε ηλικία 14 ετών. Δυστυχώς κατά την επέμβαση εκείνη δεν διορθώθηκε πλήρως το πρόβλημα, ενώ λόγω της τεχνικής που χρησιμοποιήθηκε η σκολίωση συνέχισε να επιδεινώνεται σε σημαντικό βαθμό. Η επιδείνωση αυτή συνοδεύτηκε και με σημαντική επιδείνωση της αναπνευστικής λειτουργίας του (λόγω σοβαρής παραμόρφωσης του θώρακα.

Όταν τον είδαμε για πρώτη φορά στο ιατρείο σκολίωσης του Back Care με τους γονείς του, βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη ψυχολογική κατάσταση και είχε σοβαρή παραμόρφωση του σώματος με μεγάλο τμήμα της σπονδυλικής στήλης “αγκυλωμένο” από την προηγούμενη επέμβαση. Μετά από εκτεταμένη συζήτηση της κατάστασής του αποφασίστηκε να προβούμε σε διόρθωση του προβλήματος. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε να κάνουμε την βαρύτερη πιθανότατα επέμβαση σπονδυλικής στήλης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Ελλάδα. Το χειρουργείο που διήρκησε 13 ώρες έγινε με συνδιασμό πρόσθιας προσπέλασης μέσω του θώρακα και οπίσθιας προσπέλασης της σπονδυλικής στήλης. Στην πρώτη φάση της επέμβασης ουσιαστικά “σχηματίστηκε εκ νέου” η σπονδυλική στήλη αφού τα οστικά μοσχεύματα που είχαν χρησιμοποιηθεί στην προηγούμενη επέμβαση είχαν μετατρέψει την σπονδυλική στήλη σε μια συμπαγή οστική μάζα. Στη δεύτερη φάση της επέμβασης με χρήση ειδικών τεχνικών έγινε επαναφορά της σπονδυλικής στήλης στη σωστή της θέση. Το τελικό αποτέλεσμα μας ικανοποίησε όλους απόλυτα καθώς αποκαταστάθηκε η ισορροπία και συμμετρία του σώματος και δεν υφίσταται πλέον κίνδυνος επιδείνωσης της παραμόρφωσης ή ανάπτυξης αναπνευστικού προβλήματος στο μέλλον.

Περισσότερα

πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

Η Θεοδώρα Κ.  4 χρονών, έπασχε από συγγενή σκολίωση, μία σχετικά σπάνια μορφή σκολίωσης που προκαλείται από δυσπλασία των σπονδύλων κατά την κύηση, πρίν δηλαδή τη γέννηση. Η τετράχρονη ασθενής είχε γεννηθεί με σημαντικού βαθμού ανατομικές ανωμαλίες στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής της στήλης και ανέπτυξε πολύ νωρίς στη ζωή της πολύ σοβαρού βαθμού θωρακική σκολίωση. Το πρόβλημα αυτό δυστυχώς δεν αντιμετωπίστηκε επαρκώς πριν απευθυνθεί στην ομάδα σκολίωσης του Back Care με αποτέλεσμα θωρακική σκολίωση άνω των 100 μοιρών με σοβαρή παραμόρφωση του θώρακα. Παράλληλα είχε επηρεαστεί σημαντικά και η αναπνευστική λειτουργία καθώς η μικρή ασθενής βρίσκεται στην ηλικία ανάπτυξης των πνευμόνων. Υπεβλήθη σε μία ιδιαίτερα λεπτή και πολύπλοκη χειρουργική επέμβαση για αποκατάση των ανωμαλιών των σπονδύλων καθώς και αποκατάσταση και σταθεροποίηση της παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης και του θώρακα. Η επέμβαση ήταν απόλυτα επιτυχής παρά τις τεχνικές δυσκολίες που επέτεινε η καθυστερημένη προσέλευση της για εξειδικευμένη αντιμετώπιση. (Πρόκειται για την πρώτη στην χώρα μας χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης συγγενούς σκολίωσης που έγινε με την χρήση ρομποτικής Ψηφιακής Νευροπλοήγησης (Computer-Assisted Neuronavigation), μία μέθοδο υψηλής τεχνολογίας με την οποία επιτυγχάνεται ο απόλυτα ακριβής προσανατολισμός των χειρουργικών χειρισμών).

Περισσότερα

Πατήστε στη φωτογραφία για μεγέθυνση

Η Θεοδώρα Γ. 12 χρονών κορίτσι, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ιατρείο σκολίωσης του BackCare με ιστορικό προβλήματος σκολίωσης από την ηλικία των 9 ετών. Αρχικά η σκολίωση ήταν πολύ μικρού βαθμού (στις 15 μοίρες ακτινολογικά). Τότε είχε επισκεφθεί με τους γονείς της αρκετούς άλλους γιατρούς και τους είχαν συστήσει να φορέσει “κηδεμόνα κορμού για να διορθωθεί η σκολίωση”. Ωστόσο το κοριτσάκι είχε αντιδράσει γιατί αισθανόταν ότι ο κηδεμόνας δυσκόλευε την στάση της καθώς και όλες τις φυσικές της δραστηριότητες. Σταδιακά οι γονείς παρατήρησαν επιδείνωση του βαθμού σκολίωσης και όταν τελικά παρουσιάστηκε στο ιατρείο του BackCare η νέα ακτινογραφία έδειξε σκολίωση 25 μοιρών. Η κλινική εξέταση του παιδιού αποκάλυψε την ύπαρξη ανισοσκελίας (δηλαδή διαφοράς στο μήκος των κάτω άκρων) περίπου 1,5 εκατοστού. Είναι εντυπωσιακό ότι οι γονείς ανέφεραν ότι κανείς από τους προηγούμενους γιατρούς που είδαν το παιδί δεν είχε εξετάσει το μήκος των κάτω άκρων και, φυσικά, δεν τους είχαν ενημερώσει για την ύπαρξη ανισοσκελίας. Η ασθενής αντιμετωπίστηκε με απλή αύξηση του πάχους (περίπου 1,5 εκατοστό) της εσωτερικής σόλας του παπουτσιού του ποδιού με το μικρότερο μήκος και βρίσκεται σε πρόγραμμα τακτικής παρακολούθησης. Σχετικά με την περίπτωση της μικρής ασθενούς αυτής ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης, Διευθυντής του Back Care σχολίασε: “η προσεκτική και μεθοδική κλινική εξέταση σε κάθε περίπτωση παιδιού με υποψία σκολίωσης δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην πλάτη μόνο αλλά να είναι πλήρης και να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την εξέταση των κάτω άκρων καθώς και λεπτομερή νευρολογική εξέταση. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε σε αρκετές περιπτώσεις να ανακαλύψουμε απλές αιτίες που μπορεί, αν δεν διαγνωστούν, να οδηγήσουν σε σοβαρού βαθμού προβλήματα. Η ανισοσκελία ως αίτιο σκολίωσης (η οποία αρχικά είναι μικρή αλλά μπορεί και να επιδεινωθεί) έχει από πολλά χρόνια αναφερθεί στην ιατρική βιβλιογραφία.
Ο κηδεμόνας κορμού δεν έχει καμία θέση στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού και, στην περίπτωση αυτή, αν επιμείνουμε στην χρήση του θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα ήδη υπάρχουν”.

Πατήστε στις φωτογραφίες για μεγέθυνση

H Πέλυ Π. 12 ετών είχε διαγνωστεί με παιδική ιδιοπαθή σκολίωση σε ηλικία 6 ετών. Παρά την προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος με κηδεμόνα κορμού, η σκολίωση συνέχισε να εξελίσσεται. Όταν την εξετάσαμε στο ιατρείο του Back Care βρέθηκε διπλή θωρακική και οσφυική σκολίωση 88 μοιρών στην θωρακική περιοχή και 72 μοιρών στην οσφυική περιοχή. Επειδή βρισκόταν στην αρχή της εφηβείας υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για σημαντική περαιτέρω επιδείνωση που θα οδηγούσε με βεβαιότητα σε σοβαρότατα προβλήματα στην ενήλικη ζωή (οσφυαλγίες, αναπνευστικά προβλήματα κ.α.). Aντιμετωπίσαμε το πρόβλημά της με οπίσθια διόρθωση και σταθεροποίηση της θωρακικής σκολίωσης που ήταν και η σοβαρότερη με σύστημα διαυχενικών βιδών και ράβδων και με οστικό μόσχευμα. Ο άξονας φόρτισης της σπονδυλικής στήλης αποκαταστάθηκε χωρίς να γίνει σπονδυλοδεσία της οσφυικής μοίρας λόγω της μικρής ηλικίας της ασθενούς ώστε να αποφευχθεί μόνιμη δυσκαμψία στη μέση. Στις φωτογραφίες στο πλάι φαίνεται ο σοβαρός πλευρικός ήβος (παραμόρφωση) που προκαλείται από τη σοβαρή δεξιά θωρακική σκολίωση.

Τεστ Σκολίωσης…

Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης FRCS(Orth), Ορθοπαιδικός Χειρουργός,
Διευθυντής Back Care

Όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται λίγο πρίν την έναρξη της εφηβείας ή κατά τα πρώτα στάδια της, θα πρέπει, σε κάθε επίσκεψη τους στον Παιδίατρο να εξετάζονται για σκολίωση. Η εξέταση είναι απλή και μπορεί να γίνεται και από τους γονείς. Περιλαμβάνει δύο στάδια:

Aρχικά στεκόμαστε πίσω από το παιδί που στέκεται όρθιο και κοιτάζουμε την πλάτη. Υποπτευόμαστε ότι πιθανόν να υπάρχει σκολίωση όταν παρατηρούμε ασυμμετρία μεταξύ των δύο πλευρών στη μέση καθώς και ασυμμετρία στην απόσταση των χεριών από το σώμα.

Μετά ζητάμε από το παιδί να σκύψει εμπρός και παρατηρούμε το περίγραμμα της πλάτης και της μέσης. Εαν παρουσιάζεται κάποια ασυμμετρία στο περίγραμμα της πλάτης όπως το βλέπουμε από πίσω τότε μπορεί να υπάρχει κάποιου βαθμού σκολίωση.

Εάν επιβεβαιωθεί η ύπαρξη ή ακόμα αν υπάρχει υποψία οποιασδήποτε παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης σε παιδιά ή εφήβους (από τους γονείς ή τον Παιδίατρο) είναι σημαντικό το παιδί να παραπέμπεται αμέσως για εξέταση στον ειδικό Ορθοπαιδικό με εξειδίκευση στην σκολίωση.

Οι ασθενείς μας είπαν…

ΕΣ, 12 ετών Επτάνησα

Η δωδεκάχρονη κόρη μας διαγνώστηκε με ιδιοπαθή σκολίωση σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και με μετατόπιση σπονδύλου Ο5.
Είχαμε την καλή τύχη ο γιατρός μας να μας συστήσει τον ιατρό Ι.Καρνέζη, με τον οποίο άμεσα προγραμματίστηκε το χειρουργείο μας.

Όταν μια οικογένεια περνάει δύσκολες στιγμές, η συνειδητοποίηση των πραγμάτων, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και η ψυχολογική αναστάτωση, είναι σίγουρα ανακούφιση,
να μπορεί ο γιατρός σου να μεταδώσει με τέτοιο τρόπο μια σιγουριά ότι όλα θα γίνουν καλά για το παιδί σου.
Αλλά και το σημαντικότερο, το ίδιο σου το παιδί να νιώθει σίγουρο και άνετο σε μια τόσο απρόσμενη αλλαγή στην ζωή του. Αυτό το εισπράξαμε σε όλη την διάρκεια της περιπέτειάς μας.
Η διόρθωση της σκολίωσης με σπονδυλοδεσία, έγινε με μεγάλη επιτυχία από την ομάδα του κ. Καρνέζη και η κόρη μας είχε υποδειγματική ανάρρωση.
Σαν οικογένεια νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα, που σήμερα η κόρη μας ζει την κάθε της μέρα φυσιολογικά και πάνω από όλα συνοδεύοντας τη ζωή με θετικότητα και χαμόγελο!

Π.Ε., 26 ετών Αθήνα
Είμαι 26 ετών. Σε ηλικία 13 ετών παρουσίασα σκολίωση οσφυικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Παρόλα τα θεραπευτικά μέσα (κηδεμόνας) που χρησιμοποίησα για μια 2ετία δεν υπήρχε καμία βελτίωση. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε και η χειρουργική επέμβαση γιατί με την πάροδο των ετών η σκολίωση επιδεινώθηκε και άρχισαν οι πόνοι στην μέση και στο θώρακα. Αποφάσισα να χειρουργηθώ δείχνοντας εμπιστοσύνη στην εμπειρία του κ. Καρνέζη και στον εξοπλισμό του θεραπευτηρίου στο οποίο χειρουργήθηκα και νοσηλεύτηκα. Η μετεγχειρητική μου πορεία εξελίχθηκε ομαλά χωρίς να χρειαστεί ούτε μετάγγιση αίματος και χωρίς κάποια επιπλοκή. Την δεύτερη ημέρα περπάτησα χωρίς κανένα πρόβλημα. Η μεγάλη μου έκπληξη ήταν όταν μέτρησα το ύψος μου και είχα ψηλώσει 9 εκατοστά. Μέσα σε διάστημα 3 μηνών είχα επανέλθει στις κανονικές μου δραστηριότητες.
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον γιατρό μου για την επιτυχία της επέμβασης και για την ψυχολογική υποστήριξη που μου παρείχε.

Ε.Μ., Θεσσαλονίκη
‘Ενα θερμό ευχαριστώ τόσο για το ιατρικό προσωπικό και ειδικά το team των γιατρών που έκαναν την επέμβαση κ. Ι. Καρνέζη, κ. Νομικό και τον αναισθησιολόγο της ομάδας κ. Καλακώνα, όσο και για το νοσηλευτικό προσωπικό που με ευγένεια και ευχαρίστηση προσέφεραν τις υπηρεσίες τους. Συγχαρητήρια. Η λειτουργεία της ομάδας είναι άψογη σε όλα τα επίπεδα.

Γ.Μ. 43 ετών Αθήνα
Χίλια Ευχαριστώ είναι λίγα για να πω στον ιατρό μου κ. Ιωάννη Καρνέζη (και την ομάδα του) που με τη βοήθεια του Θεού βρέθηκαν στον δρόμο μου. Έχουν περάσει μόλις τρεις μήνες από την επέμβαση σκολίωσης. Έχει ισιώσει το σώμα μου και είναι σαν να ξαναγεννήθηκα. Επιστρέφω σιγά-σιγά σε κανονικούς ρυθμούς. Μπορώ να ζήσω πάλι φυσιολογικά τη ζωή μου. Περιγράφω σύντομα και απλά την ιστορία μου για να καταλάβετε πόσο σημαντική ήταν για μένα αυτή η εγχείρηση και πόσο “τυχερή” στάθηκα σε αυτό το στάδιο της ζωής μου. Επίσης, αν κάποιος έχει παρόμοια προβλήματα να μη διστάσει να τα αντιμετωπίσει, και αν θέλει περισσότερες πληροφορίες για την περίπτωσή μου, μπορεί να πάρει τα στοιχεία μου από το ιατρείο. Έχω επισκεφτεί πολλούς γιατρούς κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Το πρόβλημά μου είναι σύνθετο. Στην νηπιακή μου ηλικία είχα εξάρθρωση στους γοφούς και στα δύο πόδια που αντιμετωπίστηκε συντηρητικά, (χωρίς χειρουργική επέμβαση, με γύψο και ειδικά παπούτσια με σίδερο ανάμεσα). Στην εφηβεία η δεξιά πλευρά του σώματος αναπτύχθηκε διαφορετικά από την αριστερή “λόγω κακής στάσης”. Παρουσιάστηκε δυσπλασία στη λεκάνη και ανισοσκελία στα πόδια μου. Σε ηλικία 22 ετών έβαλα πιο ψηλό τακούνι 1-1,5 εκατοστό στο δεξί μου πόδι. Παρόλα αυτά, πάντα με τη βοήθεια της οικογένειάς μου, η ζωή μου ήταν φυσιολογική. Δεν είχα αντιληφθεί το κυρίως πρόβλημα, δηλαδή την σκολίωση στην μέση μου, παρά μόνο όταν άρχισε να με πονάει μετά από την πρώτη γέννα 26 ετών. Είχα διπλή σκολίωση τύπου S. Στην ηλικία αυτή η σκολίωση στην μέση μου ήταν μικρότερη 40-45 μοίρες. Οι διαφορετικές γνώμες και απόψεις ιατρών που άκουσα, με μπέρδεψαν. Μου είπαν για χειρουργική επέμβαση στη μέση (έξι μήνες στο κρεβάτι με κίνδυνο 30% να μείνω ανάπηρη). Μου είπαν για “πονόμετρο!” (λες και τον πόνο μπορείς να τον μετρήσεις). Ένας κόμπος ανέβαινε στο λαιμό μου κάθε φορά που συζητούσα τα προβλήματα της υγείας μου με το γιατρό. Δεν μπορεί να ήμουν μια χαμένη υπόθεση. Με τα ρούχα η σκολίωση δεν φαινόταν τόσο πολύ και (αφού είχα να μεγαλώσω δύο παιδιά) το αντιμετώπιζα με φυσιοθεραπείες -όταν χρειαζόταν- και ασκήσεις κάθε πρωί (κοιλιακούς και ραχιέους). Με τα χρόνια όμως η σκολίωση μεγάλωνε. Τα τελευταία χρόνια η μέση μου έγειρε πολύ περισσότερο. Είχε κλίση περίπου 80 μοίρες με στροφή, και έφτασε να ακουμπήσει το πλευρό στη λεκάνη μου. Κουραζόμουν γρήγορα και δεν μπορούσα την ορθοστασία. Αισθανόμουν πόνο και δυσφορία στο στήθος, ζάλη και τεράστιο ψυχολογικό βάρος. . . Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που βρήκα στο ίντερνετ την ιστοσελίδα του backcare. Έκλαιγα από τη χαρά μου για τα καλά νέα. Ήταν καταπληκτικό! Επιτέλους νέες πρωτοποριακές και ασφαλείς μεθόδους για τη σπονδυλική μου στήλη!! Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον κ. Ιωάννη Καρνέζη κατάλαβα ότι ήμουν σε καλά χέρια. Ο τρόπος που με αντιμετώπισε ήταν άψογος. Πρώτη φορά μπόρεσα να κουβεντιάσω με το γιατρό έτσι απλά, και φιλικά το πρόβλημά μου (χωρίς καμία συναισθηματική φόρτιση). Ήταν ο γιατρός που αντιλαμβανόταν πλήρως την κατάστασή μου και ήξερε τις εμπειρίες μου πριν καλά-καλά τις εκφράσω. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στο δρόμο μου πριν τα επώδυνα συμπτώματα προξενήσουν μόνιμη βλάβη στον οργανισμό μου. Mου εξήγησε απλά, πως μπορούσε να βελτιωθεί πολύ η κατάσταση της μέσης μου με χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση για μένα ήταν πλέον μονόδρομος. Με τη συμπαράσταση της οικογένειας μου το αποφάσισα. Η εγχείρηση ήταν πολύ σοβαρή (πολύωρη) και είχε τους πόνους της. Έγινε δεσίμο των εφτά τελευταίων σπονδύλων με τη λεκάνη. Χρησιμοποιήθηκαν 18 μεταλλικές βίδες, 2 βέργες και ειδικά τεχνητά μοσχεύματα. Ψήλωσα περίπου 8 εκατοστά. Περπάτησα από τη δεύτερη ημέρα μόνη μου (χωρίς μπαστούνι) με τη παρότρυνση του γιατρού και των φυσιοθεραπευτών. Είχα έντονα εντερικά προβλήματα λόγω ευερέθιστου εντέρου. Αλλαξε θέση όλη η κοιλιακή μου χώρα. Έμεινα στο νοσοκομείο εφτά ημέρες. Η οικογένειά μου και το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν πάντα δίπλα μου αυτές τις δύσκολες ώρες. Τους ευχαριστώ θερμά όλους. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης ένοιωσα να ενεργοποιείται ένα κομμάτι του εαυτού μου που χρόνια κοιμόταν. Όπως ένα μωρό μαθαίνει κινήσεις. Μαθαίνει σιγά-σιγά που βρίσκονται τα μέλη του. Επίσης ένοιωσα ένα αίσθημα επαναλειτουργίας του μυαλού μου. Τα έντονα συναισθήματα που βίωσα ήταν μια διαφορετική εμπειρία, που δεν την περίμενα. Αξίζει να σημειώσω τον άριστο τρόπο επικοινωνίας με το γιατρό, ο οποίος μου προσέφερε τις υπηρεσίες του σε όλη τη διάρκεια της ανάρρωσης. Την άμεση και αποτελεσματική τηλεφωνική επαφή που είχα μαζί του, είτε για ψυχολογική υποστήριξη, είτε για συμβουλές ή οδηγίες ότι ώρα τις χρειάστηκα. Όμως όλα έχουν πάει πολύ καλά. Η περιοχή της μέσης μου είναι τώρα ομοιόμορφη και υπάρχει μόνο μία κοκκινωπή κάθετη γραμμή μήκους 27 εκατοστών. Αυτό δείχνει την άψογη εκτέλεση της επέμβασης που έδωσε το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Και φυσικά, το αποτέλεσμα μετράει. Έχω ήδη αρχίσει καθημερινό περίπατο για εξάσκηση σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού καθώς και τις συνηθισμένες μου καθημερινές ασκήσεις. Βρίσκομαι ακόμα σε στάδιο ανάρρωσης και αισθάνομαι τη μέση μου πολύ δυνατή. Ο γιατρός με την ομάδα του έπραξε για μένα το καλύτερο. (Είχε καλύτερο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο. Έχεις πολύ δυνατά οστά! μου είπε την επόμενη μέρα ο γιατρός). Τον ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Να είναι πάντα καλά, να μπορεί να βοηθάει τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη του.

Ευχαριστώ πολύ!

Β.Χ. 41 ετών Αθήνα
Ένα χρόνο μετά το απόλυτα επιτυχημένο χειρουργείο μου… Είμαι 41 ετών. Στην ηλικία των 17 ετών, οι γιατροί διέγνωσαν διπλή σκολίωση (θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας) και συνέστησαν τη χρήση κηδεμόνα. Το εν λόγω θεραπευτικό μέσο το χρησιμοποίησα για μικρό χρονικό διάστημα, αφού-όπως διαπιστωνόταν κατά τη διάρκεια των τακτικών επισκέψεών μου στο γιατρό που με παρακολουθούσε – δεν είχε απολύτως κανένα αποτέλεσμα, ούτε σταθεροποίησε, ούτε βελτίωσε και πολύ περισσότερο δεν διόρθωσε τη σκολίωσή μου. Αντιθέτως, ήταν για μένα μια πηγή άγχους με όλες τις αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία μιας εφήβου. Λανθασμένα δε, εκτιμήθηκε ότι η σκολίωσή μου δε θα επιδεινωθεί και μου υπεδείχθη συντηρητική θεραπευτική αγωγή (τακτική άσκηση και μια σειρά εξειδικευμένων ασκήσεων).
Στα χρόνια που ακολούθησαν η σκολίωσή μου συνέχισε σταδιακά και σταθερά να εξελίσσεται και να επιδεινώνεται, με αποτέλεσμα να υποφέρω από πόνους στη μέση, οι οποίοι – τα τελευταία δύο χρόνια – με ακινητοποιούσαν για αρκετές ημέρες.
Αναζήτησα ιατρική βοήθεια. Ο γιατρός που επισκέφθηκα αρχικά, χρησιμοποίησε τον όρο “αναπηρικό χειρουργείο” και η συνολική του στάση και αντιμετώπιση με έφεραν σε τέτοια ψυχολογική θέση, ώστε δεν ήθελα καν να αντιμετωπίσω το πρόβλημά μου.
Για τον κ. Καρνέζη και την ομάδα του είχα ήδη διαβάσει δημοσιεύματα στον αθηναϊκό τύπο, ενώ αναζήτησα και επιπλέον πληροφορίες στο διαδίκτυο, των οποίων την εγκυρότητα επιβεβαίωσε και συγγενικό μου πρόσωπο, που τύγχανε να γνωρίζει την επιτυχημένη του πορεία στον ιατρικό χώρο. Από την πρώτη επίσκεψη στο ιατρείο του, μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη και ασφάλεια, καθώς η όλη του φυσιογνωμία αποπνέει μέτρο, ευγένεια και πολιτισμό. Μου εξήγησε το σοβαρό βαθμό επιδείνωσης της σκολίωσής μου (65μοίρες )- μέχρι τότε πίστευα ότι είχε παραμείνει στα αρχικώς διαγνωσμένα επίπεδα – και κατανόησα ότι τα όποια προβλήματά μου προέρχονταν μόνο από την επιδεινούμενη σκολίωσή μου, η οποία ποτέ δεν αντιμετωπίσθηκε σωστά. Με ιδιαίτερη ευαισθησία και ευγένεια μου εξήγησε ότι η σκολίωσή μου αντιμετωπίζεται επιτυχώς χειρουργικά, έτσι ώστε να αφενός να διορθωθεί και αφετέρου να σταθεροποιηθεί και με τρόπο ακριβή, σαφή και ιδιαίτερα επεξηγηματικό, μου παρουσίασε την όλη διαδικασία.
Μπήκα στο χειρουργείο σχεδόν με σιγουριά, ενώ δεν ξεχνώ την ευγενική υποστήριξη και προσέγγιση τόσο του ιατρού, όσο και της ομάδας του, που με εμψύχωναν διαρκώς. Την επόμενη μέρα του χειρουργείου όχι απλώς μπόρεσα να καθίσω σε καρέκλα – όπως με είχε διαβεβαιώσει ο κ. Καρνέζης – αλλά σηκώθηκα και περπάτησα. Το γεγονός αυτό με έχει εντυπωσιάσει ιδιαίτερα, λαμβανομένων υπ’ όψη των δυσκολιών και της ιδιαιτερότητας ενός χειρουργείου στο σύνολο σχεδόν της σπονδυλικής στήλης. Η παραμονή μου στο νοσοκομείο ήταν ολιγοήμερη και κατά τη διάρκειά της είχα συνεχώς την υποστήριξη του ιατρού μου και της επιστημονικής του ομάδας.
Η επέμβασή μου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, απέκτησα, επιτέλους, ίσια στάση, ψήλωσα περίπου 5 εκατοστά, η ανάρρωσή μου διήρκεσε περίπου ενάμιση μήνα, δεν ένιωσα καθόλου πόνο, δεν χρειάστηκα φυσικοθεραπεία, όλα εξελίχθηκαν όπως μου τα είχε περιγράψει ο γιατρός μου και στους τρεις μήνες επέστρεψα στην εργασία μου και σε όλες τις προηγούμενες δραστηριότητές μου. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, έχει αλλάξει ο τρόπος που στέκομαι, που κάθομαι, που βαδίζω, που εκτελώ όλες τις κινήσεις και τις δραστηριότητές μου. Χαίρομαι πραγματικά την ίσια στάση του σώματός μου και αυτό με γεμίζει χαρά και μου δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση. Κάνοντας δε, έναν απολογισμό το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, είναι το πόσο απλά και τελικά … εύκολα, έγιναν όλα!
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που μου δίνεται η δυνατότητα να πω δημόσια ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, στο γιατρό μου κ. Ιωάννη Καρνέζη και στην ομάδα του, όχι επειδή έτσι συνηθίζεται ή από υποχρέωση, αλλά πραγματικά από καρδιάς. Του εύχομαι προσωπική ευτυχία, συνεχείς επιτυχίες στην ήδη καταξιωμένη επιστημονική του πορεία και να είναι πάντα καλά, ώστε να μπορεί να επιλύει – με την ιδιαίτερη ευαισθησία και την ευγένεια που τον διακρίνει- τα προβλήματα των ασθενών του, βελτιώνοντας τις συνθήκες ζωής τους και χαρίζοντάς τους το πολύτιμο δώρο που εγώ ήδη απολαμβάνω: ποιότητα ζωής.

Με εκτίμηση,

Πως θα υποψιαστώ ότι έχω σκολίωση;

Η αίσθηση ότι όταν σκύβουμε προς τα εμπρός το σχήμα της πλάτης μας αλλάζει, ότι έχει αλλάξει η στάση του σώματός μας ή ότι τα ρούχα μας δεν “στέκονται” σωστά επάνω μας είναι οι αρχικές ενδείξεις. H τελική διάγνωση όμως γίνεται μετά από κλινική εξέταση από ειδικό Oρθοπαιδικό και έλεγχο με τις κατάλληλες ακτινογραφίες.

Μπορεί η σκολίωση να προκληθεί από λανθασμένη διατροφή ή κακή στάση του σώματος;

Οχι. Η πιο συνηθισμένη μορφή σκολίωσης είναι η ιδιοπαθής δηλαδή δεν γνωρίζουμε ακόμα την ακριβή αιτία που την προκαλεί. Σε μερικά άτομα μπορεί να υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση. Υπάρχουν και άλλες μορφές σκολίωσης όπως η νευρομυική σκολίωση που είναι αποτέλεσμα έλλειψης μυικής ισορροπίας όπως αυτή που εμφανίζεται στα άτομα με εγκεφαλική παράλυση. Η κακή διατροφή μπορεί να προκαλέσει οστεοπενία ή οστεοπόρωση σε άτομα μεγάλης ηλικίας αλλά δεν σχετίζεται άμεσα με την σκολίωση.

Μπορεί η σκολίωση να διορθωθεί με τη φυσική άσκηση;

Οχι. Οι ασκήσεις ή έλξεις κλπ δεν μπορούν να έχουν κανένα μόνιμο αποτέλεσμα στο μέγεθος της σκολίωσης παρά μόνο προσωρινή βελτίωση της στάσης του σώματος.

Η σκολίωση προκαλεί πόνο;

Γενικά, η σκολίωση μικρού βαθμού καθώς και η σκολίωση σε εφήβους και νέους ενήλικες δεν προκαλούν πόνο στην μέση ή την πλάτη. Ωστόσο μεγάλου βαθμού σκολίωση μπορεί να οδηγήσει σε κάποιους πόνους και δυσφορία καθώς δεν είναι μόνο η σπονδυλική στήλη που βρίσκεται σε κάμψη και περιστροφή αλλά και οι πλευρές και η ωμοπλάτη έχουν μετακινηθεί σε λάθος θέση. Αυτή η μη φυσιολογική θέση μπορεί να προκαλεί πόνο στην πλάτη. Στους μεγαλύτερους εφήβους και τους ενήλικες, μια προχωρημένη σκολίωση μπορεί να προκαλέσει μετά από κάποια χρόνια “φθορά” στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης κάτι που επίσης προκαλεί πόνο.

Γιατί παρουσιάζεται σκολίωση στα παιδιά;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Ο πιο συχνός είναι κληρονομικός, δηλαδή παίζουν σημαντικό ρόλο τα γονίδια. Η ακριβής αιτία δεν είναι ακόμα γνωστή αλλά το αποτέλεσμα είναι κάμψη και στροφή της σπονδυλικής στήλης. Aλλα παιδιά γεννιούνται με κάποια ανωμαλία στο σχηματισμό της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε συγγενή σκολίωση. Από την στιγμή που ένας ή περισσότεροι σπόνδυλοι αναπτυχθούν μη φυσιολογικά, η σπονδυλική στήλη αρχίζει να δημιουργεί καμπύλη. Σε άλλα παιδιά η σκολίωση μπορεί να οφείλεται σε διάφορες νευρολογικές ή μυικές παθήσεις. Πάντως ανεξάρτητα από την αιτία, το αποτέλεσμα είναι η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η ανωμαλία μπορεί να δημιουργήσει παραμόρφωση των πλευρών και του σχήματος του σώματος αλλά και αλλαγή της θέσης των εσωτερικών οργάνων.

Ποιοί είναι οι στόχοι της χειρουργικής αντιμετώπισης της σκολίωσης;

Ο πρώτος στόχος είναι να σταματήσουμε την εξέλιξη της σκολίωσης. Ωστόσο σήμερα σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις προσπαθούμε να διορθώσουμε και την παραμόρφωση, να βελτιώσουμε δηλαδή την αισθητική εικόνα του σώματος. Συνεπώς, ο πρώτος στόχος είναι η αποτροπή της επιδείνωσης και ο δεύτερος η διόρθωση.

Πόσο αναμένουμε να διορθωθεί κατά την χειρουργική επέμβαση η σκολίωση;

Το πόσο θα διορθωθεί η σκολίωση εξαρτάται από το μέγεθος της παραμόρφωσης, από το πόσο εύκαμπτη είναι η σκολιωτική παραμόρφωση και τι κάνουμε χειρουργικά για να αυξήσουμε την ελαστικότητά της και στη συνέχεια πως θα την σταθεροποιήσουμε ώστε να παραμείνει σε αυτή τη διορθωμένη θέση έως ότου ολοκληρωθεί η βιολογική διαδικασία της σταθεροποίησης. Ωστόσο, ο πρωταρχικός στόχος του χειρουργείου δεν είναι πάντα να δείχνει “ίσια” η σπονδυλική στήλη σε μια ακτινογραφία. Συχνά η υπερβολική διόρθωση μπορεί να προκαλέσει άλλα προβλήματα.

Πόσο μεγάλη είναι η χειρουργική τομή και τι σημάδι θα αφήσει;

Η τομή έχει το μήκος της περιοχής της σπονδυλικής στήλης που χρειάζεται διόρθωση. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εκτείνεται από το ύψος της ωμοπλάτης έως την μέση. Η τομή είναι συνήθως πολύ λεπτή και μακροχρόνια δεν προκαλεί σοβαρά αισθητικά προβλήματα.

Πόση από την αναμενόμενη ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης θα χαθεί λόγω της επέμβασης;

Πολύ λίγο καθώς το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης της εφηβείας έχει συνήθως ολοκληρωθεί πριν την επέμβαση.

Αν έχω κάνει εγχείρηση σκολίωσης θα έχω πρόβλημα με την εγκυμοσύνη;

Τόσο η σκολιωτική σπονδυλική στήλη όσο και η διορθωμένη χειρουργικά σκολίωση δεν προκαλούν προβλήματα κατά την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό (με εξαίρεση το ότι μπορούν κάποιες φορές να κάνουν πιό δύσκολη την τοποθέτηση επισκληρίδιου καθετήρα για τον έλεγχο του πόνου κατά τον τοκετό).

Ποιά θα είναι η πορεία της αποκατάστασης μου μετά το χειρουργείο;

Όλοι σχεδόν οι ασθενείς σηκώνονται από το κρεβάτι και κάνουν τα πρώτα τους βήματα την πρώτη ημέρα μετά το χειρουργείο. Η διάρκεια της μετεγχειρητικής νοσηλείας στο νοσοκομείο είναι συνήθως από 4 έως 6 ημέρες. Στο Back Care εφαρμόζουμε την σύγχρονη τεχνική all screw construct που σε αντίθεση με άλλες τεχνικές σταθεροποιεί την σπονδυλική στήλη με ασφάλεια στην σωστή της θέση από την πρώτη στιγμή και έτσι απαλάσσεται ο ασθενής από την ανάγκη χρήσης μετεγχειρητικού κηδεμόνα (νάρθηκα). Δεν απαιτούνται σοβαροί περιορισμοί στις απλές καθημερινές δραστηριότητες μετά την επέμβαση αλλά θα πρέπει να αποφεύγονται οι “βαριές” ασκήσεις και εργασίες (όπως τα αθλήματα και το σήκωμα και η μεταφορά βάρους) για περίοδο περίπου 2 έως τριών μηνών. Ωστόσο συμβουλεύουμε τους ασθενείς μας να κινούνται ελεύθερα και να αρχίσουν ελαφρά άσκηση όσο το δυνατόν νωρίτερα μετά την έξοδο τους από το νοσοκομείο. Αν και δεν είναι απαραίτητη η φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση μετά από επεμβάσεις διόρθωσης της σκολίωσης συχνά ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής θα βοηθήσει στην ομαλή και ταχεία επαναφορά του σώματος στην σωστή κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την διόρθωση της σκολίωσης όλα τα μέρη του σώματος αποκτούν νέα θέση, επομένως χρειάζεται χρόνος για να προσαρμοστεί το σώμα στη νέα του “κατάσταση”.

Τα υλικά του χειρουργείου διακρίνονται κάτω από το δέρμα;

Στην συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών, τα υλικά δεν φαίνονται. Μπορεί να γίνουν αισθητά σε περιπτώσεις πολύ λεπτών ατόμων. Αν αυτό ενοχλεί, τα υλικά μπορούν αργότερα να αφαιρεθούν. Η αφαίρεση των υλικών αφού έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της σπονδυλοδεσίας δεν έχει κανένα αρνητικό αποτέλεσμα. Η επιτυχής επέμβαση θα διατηρήσει την σπονδυλική στήλη στην διορθωμένη της θέση.





Κηδεμόνες για τη σκολίωση … ναι ή όχι;

Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης FRCS(Orth), Ορθοπαιδικός Χειρουργός,
Διευθυντής Back Care

Με τον όρο κηδεμόνες κορμού αναφερόμαστε σε ορθωτικούς νάρθηκες που τοποθετούνται γύρω από τον κορμό (αυχένας, θώρακας, κοιλιά και λεκάνη) πιέζοντάς τον στα κατάλληλα σημεία ώστε αυτός να διατηρείται στο επιθυμητό σχήμα.

Αν και η χρήση των κηδεμόνων κορμού στην εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση είναι γενικευμένη και εφαρμόζεται επί πολλά χρόνια υπάρχει ένα σοβαρό ερώτημα που αφορά την εφαρμογή τους:

Mπορούν οι κηδεμόνες κορμού να προλάβουν την εξέλιξη της σκολίωσης και γενικά να επηρεάσουν την φυσική εξέλιξή της;

Για να κατανοήσουμε την απάντηση στο ερώτημα αυτό πρέπει να γνωρίζουμε τόσο την ακριβή φύση της παραμόρφωσης που προκαλεί στην σπονδυλική στήλη η σκολίωση (πλάγια κάμψη αλλά και στροφή και υπο κύφωση της σπονδυλικής στήλης) όσο και το μηχανισμό με τον οποίο μπορούν να δράσουν οι κηδεμόνες κορμού. Όσον αφορά τον τελευταίο αυτό μηχανισμό είναι γεγονός ότι καθώς η σπονδυλική στήλη βρίσκεται βαθιά μέσα στο σώμα και οι κηδεμόνες κορμού μπορούν να πιέσουν μόνο επιφανειακά (δέρμα, μύες και πλευρές) η επίδραση που ασκούν στην σπονδυλική στήλη είναι περιορισμένη με συνέπεια να μην μπορούν να ασκήσουν δυνάμεις που διορθώνουν την τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης ιδιαίτερα την στροφική παραμόρφωση. Πολλές επιστημονικές κλινικές μελέτες σε κορυφαία ιατρικά περιοδικά έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει διαφορά στο κλινικό αποτέλεσμα από την εφαρμογή κηδεμόνων κορμού. Πρόσφατη ανάλυση των αποτελεσμάτων 18 εργασιών σε ασθενείς με εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση έδειξε ότι χωρίς χρήση κηδεμόνα η πιθανότητα επιδείνωσης της σκολίωσης σε σημείο που να χρειάζεται χειρουργική διόρθωση ήταν 22% ενώ με χρήση κηδεμόνα η πιθανότητα ήταν 23%.

Ενα σημαντικό λάθος στο οποίο μπορεί να υποπέσει κάποιος που διαβάζει τη σχετική ιατρική βιβλιογραφία συμβαίνει σε περιπτώσεις κλινικών εργασιών που μελετούν το αποτέλεσμα της εφαρμογής κηδεμόνων κορμού χωρίς ταυτόχρονη σύγκρισή του με ασθενείς στους οποίους δεν εφαρμόστηκε κηδεμόνας. Συχνά συμπεραίνεται ότι εφόσον στην πλειοψηφία των ασθενών που έβαλαν κηδεμόνα δεν υπήρξε εξέλιξη της σκολίωσης τότε οι κηδεμόνες είναι αποτελεσματικοί. Το λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των περιπτώσεων εφηβικής σκολίωσης δεν εξελίσσονται σε σημαντικό βαθμό ούτως ή άλλως.

Το θέμα είναι ακόμα πιο πολύπλοκο εφόσον ακόμα και συγκριτικές μελέτες που υποτίθεται ότι δείχνουν ωφέλεια από τη χρήση κηδεμόνων δεν αποδεικνύουν την ωφέλειά τους. Πως μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ένα κλασικό παράδειγμα αποτελεί μια εργασία του 1995. Η συγκριτική αυτή εργασία έδειξε σημαντική εξέλιξη της σκολίωσης σε ποσοστό 36% των ασθενών που φορούσαν κηδεμόνα και σε ποσοστό 52% ασθενών που δεν φορούσαν κηδεμόνα. Ωστόσο πιο προσεκτική ανάλυση της κλινικής αυτής μελέτης έδειξε ότι οι ασθενείς που φόρεσαν κηδεμόνα είχαν θωρακικού τύπου σκολίωση σε ποσοστό 68%, ενώ οι ασθενείς που δεν φόρεσαν κηδεμόνα σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό (81%). Είναι γνωστό από πολλά χρόνια ότι η θωρακικού τύπου σκολίωση συνοδεύεται με αυξημένη πιθανότητα επιδείνωσης σε σχέση με άλλους τύπους σκολίωσης (θωρακο οσφυική ή οσφυική σκολίωση). Με άλλα λόγια η μικρότερη πιθανότητα επιδείνωσης των ασθενών που φορούσαν κηδεμόνα οφειλόταν στο γεγονός ότι οι ασθενείς αυτοί, λόγω του τύπου της σκολίωσής τους, είχαν ούτως ή άλλως μικρότερη πιθανότητα επιδείνωσης σε σχέση με την ομάδα σύγκρισης. Η παρατήρηση αυτή έγινε για πρώτη φορά από τον κορυφαίο ειδικό της σκολίωσης Βρετανό καθηγητή Robert Dickson ο οποίος σημειωτέον δεν χρησιμοποιεί κηδεμόνες κορμού στους ασθενείς του με σκολίωση !

Είναι λοιπόν πολύ ενδιαφέρον ότι η έρευνα της επίσημης ιατρικής βιβλιογραφίας, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των εταιρειών που εμπορεύονται την θεραπεία με κηδεμόνες, αποκαλύπτει ότι δεν υπάρχει τεκμηριωμένη απόδειξη ότι οι κηδεμόνες κορμού μπορούν να οφελήσουν ένα άτομο με σκολίωση. Είναι επίσης σημαντικό εδώ να προσθέσουμε ότι η χρήση κηδεμόνων προκαλεί σημαντικούς περιορισμούς στις καθημερινές δραστηριότητες των παιδιών και των εφήβων ενώ έχει παρατηρηθεί ότι προκαλεί σημαντική ψυχολογική επιβάρυνση στους εφήβους για λόγους που είναι εύκολο να κατανοήσουμε. Δεν είναι επομένως περίεργο το γεγονός ότι επανειλημένες μελέτες έχουν δείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εφήβων φορούν τους κηδεμόνες τους από μικρό χρονικό διάστημα κάθε μέρα έως και καθόλου. Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί και άλλοι τύποι κηδεμόνων κορμού ωστόσο η χρήση τους δεν έχει γενικευτεί καθώς, όπως και με τους προηγούμενους τύπους κηδεμόνων δεν έχει αποδειχτεί η αποτελεσματικότητά τους στην διόρθωση ή τον περιορισμό της εξέλιξης της ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο εξειδικευμένο επιστημονικό περιοδικό “Spine”, διαπιστώθηκε επιβάρυνση της αναπνευστικής λειτουργίας στους νέους που έχουν κάνει χρήση κηδεμόνων.


Latest Page Update: 05/02/2019 - 08:02:06